Γιατί δεν κάμπτεται η εξέγερση της Λευκίμμης

Προς την Εφημερίδα «Υψηλή Τάση»

(Η εφημερίδα «Υψηλή Τάση» εκδίδεται από το Συνδικάτο εργαζομένων στην Ενέργεια και έχει έδρα την Κοζάνη. Το Συνδικάτο έχει εκδώσει ανακοίνωση συμπαράστασης στους αγωνιζόμενους Λευκιμμιώτες η οποία έχει μοιρασθεί στα εργοτάξια της ΔΕΗ στην περιοχή της Κοζάνης.)

Καταρχήν οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στην εφημερίδα σας «Υψηλή Τάση» για το ενδιαφέρον σας να προβάλετε ένα θέμα που με μια πρώτη ματιά βρίσκεται μακριά από τα εργασιακά σας προβλήματα. Οι αναγνώστες της εφημερίδας σας θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η «Υψηλή Τάση» και το άρθρο που δημοσιεύσατε για την Λευκίμμη, διαβάστηκε από τους κατοίκους στα καφενεία της περιοχής.

Ακριβώς όπως και στην Κοζάνη, τα προβλήματα εργασίας, ποιότητας ζωής και περιβάλλοντος, αλληλοεμπλέκονται και δημιουργούν μια εφιαλτική προοπτική για το μέλλον μας.

Η Λευκίμμη είναι το νοτιότερο άκρο της Κέρκυρας με εξαιρετικές τοποθεσίες ,παραδοσιακά χωριά , πανέμορφες παραλίες και δασώδεις εκτάσεις που θεωρούνται προστατευμένες.

Οι κάτοικοί της ασχολούνται με την γεωργία και τον τουρισμό και θεωρούνται από τους πιο φιλήσυχους κατοίκους του νησιού. Στην Λευκίμμη δεν υπάρχουν μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες και η τουριστική ανάπτυξη στηρίζεται σε μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις και μόνο στον Κάβο, στο νοτιότερο άκρο της.

Τα τελευταία δέκα χρόνια οι Λευκιμμιώτες έχουν θέσει το θέμα της διαχείρισης των απορριμμάτων με πολλούς τρόπους. Ζητούσαν έναν συνολικό σχεδιασμό για την διαχείριση των στερεών αποβλήτων σε όλο το νησί.

Ο αναγνώστης θα πρέπει να γνωρίζει ότι ύστερα από σαράντα χρόνια ανηλεούς τουριστικής εκμετάλλευσης του νησιού, τα στερεά απόβλητα σωρεύονται σε μια χωματερή λίγο έξω από την πόλη της Κέρκυρας η οποία ενώ ονομάστηκε ΧΥΤΑ ουδέποτε λειτούργησε έτσι. Το αποτέλεσμα είναι να έχει καταστραφεί ολόκληρη η περιοχή και η «τοπική αυτοδιοίκηση να κωφεύει στις κινητοποιήσεις των κατοίκων.

Οι μετρήσεις του γενικού χημείου του κράτους έδειξαν ότι το πόσιμο νερό, στο σύνολο των πηγών της Κέρκυρας η είναι στα όρια η είναι ακατάλληλο για πόση. Εκατοντάδες χιλιάδες μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού καταναλώνονται καθημερινά για να καταλήξουν στην χωματερή και να συνεχίζεται ο φαύλος κύκλος της παραφροσύνης της κοινωνίας της αγοράς.

Η δημιουργία ενός εργοστασίου ΧΥΤΥ όχι μόνον είναι απαραίτητη αλλά σε δύο χρόνια θα επιβάλλεται από σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η δημιουργία ενός τέτοιου εργοστασίου διαχωρισμού προς ανακύκλωση και κομποστοποίηση των απορριμμάτων περιορίζει την μόλυνση του περιβάλλοντος σε σημαντικό βαθμό και η λειτουργία του σε πολλές μεγάλες πόλεις γίνεται ακόμα και στα προάστια τους.

Κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο για το νησί μας όπου ήδη έχουν δημιουργηθεί σοβαρά προβλήματα και με την Κεντρική μας χωματερή με αποτέλεσμα να σωρεύονται τόνοι σκουπιδιών στους δρόμους της πόλης. Να σκεφθεί κανείς ότι ο πληθυσμός του νησιού υπερδιπλασιάζεται κατά τους θερινούς μήνες. Έχουμε ,δηλαδή, πάνω από 250.000 κατοίκους.

Οι Δήμαρχοι του Νησιού (όλων των πολιτικών κομμάτων) μαζί με την Κυβέρνηση επιδιώκουν να απορροφήσουν τα κονδύλια για την δημιουργία ΧΥΤΑ ,που έχουν μείνει αδιάθετα ,αδιαφορώντας για το ότι οι αυτοί θα είναι παράνομοι σε δύο χρόνια και (εκτός των άλλων) θα πρέπει να πληρώνουμε πρόστιμα για την λειτουργία τους.

Έχουν φτάσει στο σημείο να δηλώνει ο Δήμαρχος των Κερκυραίων ότι δεν τον ενδιαφέρει αν θα δουλέψει η χωματερή, αρκεί να ολοκληρωθεί και να παραδοθεί το έργο. Πρόκειται για τυχοδιωκτική συμπεριφορά τέτοιου μεγέθους που σε αφήνει αμήχανο.

Ο αναγνώστης πρέπει να γνωρίζει ότι ο ΧΥΤΑ , που επιχειρούν να κατασκευάσουν στην Λευκίμμη, είναι ουσιαστικά μια χωματερή , όπως και η κεντρική , με αποτέλεσμα να μολύνεται ο υδροφόρος ορίζοντας να κινδυνεύει η υγεία των κατοίκων των γύρω περιοχών και να απαξιώνονται οι ιδιοκτησίες.

Να σκεφθεί κανείς ότι στην Νάπολη η λειτουργία της χωματερής είχε σαν αποτέλεσμα να αυξηθούν τα κρούσματα καρκίνου στα μικρά παιδιά κατά 30%.

Ειδικά στην Λευκίμμη η λειτουργία αυτής της χωματερής που ετοιμάζουν, γίνεται σε μια περιοχή πολύ μικρή σε έκταση όπου υπάρχουν δέκα χωριά, δύο ποτάμια, ένας σταθμός βιολογικού καθαρισμού, το Λιμάνι και η τουριστική ζώνη του Κάβου. Υπολογίζεται ότι, εάν λειτουργήσει η χωματερή, σε τρία-τέσσερα χρόνια η υποβάθμιση της περιοχής και η καταστροφή του περιβάλλοντος θα είναι τέτοια που θα είναι αδύνατον να ζήσει κάποιος εκεί.

Αυτός είναι ο λόγος που η εξέγερση της Λευκίμμης δεν κάμπτεται ύστερα από δέκα μήνες συγκρούσεων.

Πολεμάμε για να αποτρέψουμε (όσο είναι δυνατόν) την καταστροφή του τόπου μας και για να εγερθούν οι συνειδήσεις ενάντια στην κοινωνία της αγοράς, των κατασκευασμένων αναγκών, της εκμετάλλευσης ανθρώπων και περιβάλλοντος.

Ο αγώνας των Λευκιμμιωτών με την συμπαράσταση όλης της Κέρκυρας, έγινε προσπάθεια να συκοφαντηθεί και να παρουσιασθεί σαν ενέργεια ανόητων που δεν θέλουν τα σκουπίδια μπροστά στην πόρτα τους και θέλουν να τα αφήσουν στην πόρτα του διπλανού. Χρησιμοποίησαν όλες τις δυνατότητες που είχαν στα τοπικά και εθνικά ΜΜΕ . Δήμαρχοι , εργολάβοι, δημοσιογράφοι (με την σπάνια εξαίρεση μερικών), βουλευτές , κυβέρνηση και όλα ανεξαιρέτως τα κόμματα δούλεψαν και δουλεύουν μαζί. Εάν κάποιος σας πει ότι εξαιρείται, μπορούμε να παρουσιάσουμε ντοκουμέντα. Η αλήθεια για την εξέγερση της Λευκίμμης μπορεί πλέον να γίνει γνωστή μόνον με τα μέσα που διαθέτουμε.

Τους τελευταίους δέκα μήνες έγιναν δεκάδες συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής . Πολλές έγιναν κατά μέτωπο, με όσα μέσα υπήρχαν, απέναντι σε 11 πάνοπλές διμοιρίες των ΜΑΤ και που διαρκούσαν πολλές ώρες.

Χάσαμε μια γυναίκα. Δεκάδες απλοί πολίτες τραυματίστηκαν και κρατήθηκαν στην ασφάλεια. Άλλοι συναγωνιστές μας εγκατέλειπαν τα σπίτια τους για να αποφύγουν τις συλλήψεις. Μέχρι και τώρα έχουμε συναγωνιστές που ζουν σε συνθήκες παρανομίας.

Ο αγώνας των Λευκιμμιωτών, πλέον, έχει εξελιχθεί σε ένα αντάρτικο απέναντι στο κράτος της βίας και της καταστολής. Τα επεισόδια έχουν γίνει μια καθημερινή πραγματικότητα που είναι δύσκολο να περιγράψεις σε ένα άρθρο.

Τις προηγούμενες μέρες μια ομάδα γυναικών πήγε και έκλεισε τον δρόμο προς την υπό κατασκευή χωματερή. Τα ΜΑΤ έβαλαν μπροστά τις κλούβες και μαρσάριζαν μπροστά σε μερικές γυναίκες όπου καμιά δεν κουνήθηκε από την θέση της. Στη συνέχεια πήγαν και έσυραν μια γυναίκα και την οδήγησαν μέσα σε μια κλούβα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να εξοργισθεί ο κόσμος και να επακολουθήσουν συγκρούσεις με χημικά και δακρυγόνα από την μεριά των ΜΑΤ και με πετροπόλεμο και μολότοφ από την μεριά των κατοίκων, να καεί ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας και να κλείσει ο περιφερειακός για αρκετές ώρες. Αργότερα η αστυνομία γύριζε στους δρόμους και έκοβε πρόστιμα σε όποιο αυτοκίνητο η μηχανάκι συναντούσε. Πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι και αναζητούσαν ανθρώπους για να κάνουν συλλήψεις.

Αυτή, η σχεδόν καθημερινή κατάσταση, όχι μόνον δεν έχει πτοήσει τους εξεγερμένους κατοίκους αλλά τους έχει ωθήσει να αναζητήσουν και να δημιουργήσουν καλύτερες μορφές οργάνωσης.

Δεν είναι λίγοι αυτοί που είπαν ότι «αυτές οι μορφές πάλης δεν είναι εναρμονισμένες με το γενικότερο επίπεδο ανάπτυξης του λαϊκού κινήματος» αλλά εάν οδηγούν τον λαό στην πλήρη εξαθλίωση και στην καταστροφή του περιβάλλοντος τότε χρειάζεται να σταθή ο καθένας απέναντι στην πρόκληση με την αποφασιστικότητα που απαιτείται.

Σταμάτης Κυριάκης
Κέρκυρα 26 Νοεμβρίου 2008
Για την εφημερίδα «Υψηλή Τάση»