Αφιέρωση:
Είναι μαύρη η Ημέρα Περιβάλλοντος εφέτος για την Κέρκυρα.
Μαύρη σαν τις σημαίες που σήκωσαν οι Λευκιμιώτες αντιπροχθές .
Μαύρη σαν την μοίρα της κοπελιάς που πάλευε να σώσει το μέλλον των ανήλικων παιδιών της.
Μαύρη σαν την διαχειριστική ανικανότητα και την περιβαλλοντική αδιαφορία του Συνδέσμου Καθαριότητας και εκείνου που ονομάζεται «Δήμαρχος Λευκίμμης», που συνεχίζει να υποκρίνεται και ακόμη δεν παραιτήθηκε!
Μαύρη σαν την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους της που θύμισαν την επταετία σε όσους την έζησαν και φρόντισαν να την μάθουν όσοι ήταν τότε μικροί δεν την γνώρισαν.
Μαύρη σαν την τρομοκρατία της Αμερικής του 21ου αιώνα που βαπτίζει τους αδύναμους «τρομοκράτες» και πνίγει τον πλανήτη στο «απεμπλουτισμένο» ουράνιο για να μας σώσει από τα …πυρηνικά όπλα.
Μαύρη σαν τις τύψεις όλων όσων στην αρχή σιωπούσαν και δεν βοήθησαν την Λευκίμμη και τους Λευκιμιώτες, πιστεύοντας ότι θα «πέσουν σαν κάστρο αβοήθητο» με την πρώτη επίθεση και τώρα κυνηγημένοι από τις ερινύες σπεύδουν να δηλώσουν …«συμπαράσταση».
Μαύρη σαν την καρδιά αυτών που ήθελαν να τους θυσιάσουν στον βωμό του «μακριά από την πόρτα μου και όπου νάναι» και τώρα μόλις κατάλαβαν τι ήταν αυτό που πάει να γίνει.
Μαύρη σαν αυτούς που βγάζουν ανακοινώσεις μια φορά τον χρόνο επειδή το «περιβάλλον ανήκει σε όλους» και τις άλλες 364 μέρες αδιαφορούν, το καταπατούν, «έχουν δουλειές» και «δεν προλαβαίνουν» να κάνουν τίποτα για να το σώσουν.
Μαύρη σαν αυτούς που περιμένουν από τους πιο τολμηρούς εκ των οικολόγων να βγάζουν τα φίδια από τις τρύπες και ξάφνου, την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γίνονται όλοι «οικολόγοι» με φανταχτερές ανακοινώσεις και εκδηλώσεις και κοιμούνται ήσυχοι, θαρρώντας πως «και αυτοί κάτι έκαναν».
Επίλογος:
Η Μαρία δεν χάθηκε «άδοξα» ούτε χωρίς λόγο. Καλύτερα να πεθάνεις στο πεδίο της μάχης, παρά να αφήσεις να σου καταστρέψει την υγεία η ρύπανση!
Στο Τεμπλόνι, το εξασθενές χρώμιο, έχει κάνει το λάδι μη βρώσιμο! Δηλαδή λίαν επικίνδυνο για την υγεία! (αναλύσεις εργαστήρια Ανδρέου)
Η αυτοθυσία των ανθρώπων του κινήματος της Λευκίμμης προσπαθεί πολλά, πολύ περισσότερα από αυτά που νομίζουμε, να μας μάθει. Η επάρατος θερίζει άγρια, καθημερινά, στην Κέρκυρα και δεν αστειεύεται.
Καλύτερα να καεί κανείς, παρά να σκουριάσει!
Καλό δρόμο, Μαρία.
Μην το βάζεις κάτω Λευκίμμη!
«Κάθε αρρώστια έχει έναν σκοπό ύπαρξης και προσπαθεί κάτι να μας μάθει», δίδασκε ο Πλάτωνας που ήταν από τους μεγαλύτερους Ιατρούς της Αρχαιότητας. «Το φάρμακο αντιτίθεται στην φύση της ασθένειας» (Πλάτωνος Φαρμακεία, απόδοση Flaceliere).
Η ανθρωπότητα θα θεραπευτεί από μόνη της, όταν μάθει αυτό που προσπαθεί η «αρρώστια» με την επιμονή της να της διδάξει.
Για την
Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας
Δημήτρης Φαναριώτης
Είναι μαύρη η Ημέρα Περιβάλλοντος εφέτος για την Κέρκυρα.
Μαύρη σαν τις σημαίες που σήκωσαν οι Λευκιμιώτες αντιπροχθές .
Μαύρη σαν την μοίρα της κοπελιάς που πάλευε να σώσει το μέλλον των ανήλικων παιδιών της.
Μαύρη σαν την διαχειριστική ανικανότητα και την περιβαλλοντική αδιαφορία του Συνδέσμου Καθαριότητας και εκείνου που ονομάζεται «Δήμαρχος Λευκίμμης», που συνεχίζει να υποκρίνεται και ακόμη δεν παραιτήθηκε!
Μαύρη σαν την κυβέρνηση και τους εκπροσώπους της που θύμισαν την επταετία σε όσους την έζησαν και φρόντισαν να την μάθουν όσοι ήταν τότε μικροί δεν την γνώρισαν.
Μαύρη σαν την τρομοκρατία της Αμερικής του 21ου αιώνα που βαπτίζει τους αδύναμους «τρομοκράτες» και πνίγει τον πλανήτη στο «απεμπλουτισμένο» ουράνιο για να μας σώσει από τα …πυρηνικά όπλα.
Μαύρη σαν τις τύψεις όλων όσων στην αρχή σιωπούσαν και δεν βοήθησαν την Λευκίμμη και τους Λευκιμιώτες, πιστεύοντας ότι θα «πέσουν σαν κάστρο αβοήθητο» με την πρώτη επίθεση και τώρα κυνηγημένοι από τις ερινύες σπεύδουν να δηλώσουν …«συμπαράσταση».
Μαύρη σαν την καρδιά αυτών που ήθελαν να τους θυσιάσουν στον βωμό του «μακριά από την πόρτα μου και όπου νάναι» και τώρα μόλις κατάλαβαν τι ήταν αυτό που πάει να γίνει.
Μαύρη σαν αυτούς που βγάζουν ανακοινώσεις μια φορά τον χρόνο επειδή το «περιβάλλον ανήκει σε όλους» και τις άλλες 364 μέρες αδιαφορούν, το καταπατούν, «έχουν δουλειές» και «δεν προλαβαίνουν» να κάνουν τίποτα για να το σώσουν.
Μαύρη σαν αυτούς που περιμένουν από τους πιο τολμηρούς εκ των οικολόγων να βγάζουν τα φίδια από τις τρύπες και ξάφνου, την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος γίνονται όλοι «οικολόγοι» με φανταχτερές ανακοινώσεις και εκδηλώσεις και κοιμούνται ήσυχοι, θαρρώντας πως «και αυτοί κάτι έκαναν».
Επίλογος:
Η Μαρία δεν χάθηκε «άδοξα» ούτε χωρίς λόγο. Καλύτερα να πεθάνεις στο πεδίο της μάχης, παρά να αφήσεις να σου καταστρέψει την υγεία η ρύπανση!
Στο Τεμπλόνι, το εξασθενές χρώμιο, έχει κάνει το λάδι μη βρώσιμο! Δηλαδή λίαν επικίνδυνο για την υγεία! (αναλύσεις εργαστήρια Ανδρέου)
Η αυτοθυσία των ανθρώπων του κινήματος της Λευκίμμης προσπαθεί πολλά, πολύ περισσότερα από αυτά που νομίζουμε, να μας μάθει. Η επάρατος θερίζει άγρια, καθημερινά, στην Κέρκυρα και δεν αστειεύεται.
Καλύτερα να καεί κανείς, παρά να σκουριάσει!
Καλό δρόμο, Μαρία.
Μην το βάζεις κάτω Λευκίμμη!
«Κάθε αρρώστια έχει έναν σκοπό ύπαρξης και προσπαθεί κάτι να μας μάθει», δίδασκε ο Πλάτωνας που ήταν από τους μεγαλύτερους Ιατρούς της Αρχαιότητας. «Το φάρμακο αντιτίθεται στην φύση της ασθένειας» (Πλάτωνος Φαρμακεία, απόδοση Flaceliere).
Η ανθρωπότητα θα θεραπευτεί από μόνη της, όταν μάθει αυτό που προσπαθεί η «αρρώστια» με την επιμονή της να της διδάξει.
Για την
Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας
Δημήτρης Φαναριώτης