Το αίμα των άλλων

Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, ανάλογη αυτής των 13 δημάρχων έρχομαι να κρίνω τη στάση τους ,ύστερα από τα τελευταία γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη Λευκίμμη. Με ψυχραιμία και νηφαλιότητα, λοιπόν , ερμηνεύοντας το κατάπτυστο κείμενο που υπέγραψαν όλοι τους ομόφωνα, στην πλειοψηφία τους εκπρόσωποι «προοδευτικών»παρατάξεων , καταλήγω στο συμπέρασμα ότι η υπογραφή τους υποδηλώνει την ενοχή τους.

Είναι ένοχοι γιατί τόσα χρόνια, και η πλειοψηφία τους έχει πέραν της μιας τετραετίας, δεν έκαναν τίποτα για να διαχειριστούν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το ζήτημα των απορριμμάτων .Όχι μόνο δεν έκαναν τίποτα, αλλά και μετέτρεψαν σε χωματερή το Τεμπλόνι .Αρκέστηκαν στα πλαίσια του «ωχαδερφισμού» να μεταθέτουν το πρόβλημα στο διηνεκές. Έλα όμως, που το διηνεκές είναι πια πεπερασμένο!

Αυτοί οι εκφραστές των τοπικών κοινωνιών ,κώφευαν στις εκκλήσεις της κοινωνίας, είχαν αποστασιοποιηθεί από το δήμο(λαό) και αρκούνταν στο να βουλώνουν τις τρύπες στους δρόμους ,παράγοντας δημοτικό έργο και εξασφαλίζοντας την επόμενη εκλογή τους.

Όμως ως τοπικοί άρχοντες και αφού θέλουν να ηγούνται όφειλαν να ξέρουν να διαχειρίζονται και κρίσεις και όχι να συνυπογράφουν και να επικυρώνουν ΜΑΤωμένες επιχειρήσεις. Δεν καλύπτονται τέτοιες ενέργειες, όσο και αν προτάσσεται το κοινό καλό. Γιατί, στην συγκεκριμένη περίπτωση το κοινό καλό αφορά τη ζωή ανθρώπων ,που κινδυνεύει από την κρατική βία. Αφορά το κοινό καλό, όταν δεν θα γίνει ο ΧΥΤΑ σε μη ενδεδειγμένη περιοχή. Αφορά το κοινό καλό, όταν ζητείται επίμονα η διασφάλιση των όρων λειτουργίας του ΧΥΤΑ. Αφορά το κοινό καλό ,όταν θα ζητήσουν οι τοπικές αρχές δημιουργία ΧΥΤΥ. Αφορά το κοινό καλό ,αν αυτό είχαν προνοήσει να το ζητήσουν χρόνια πριν, και όχι να αφήνουν να χρονίζει το πρόβλημα ,να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των κατοίκων του Τεμπλονίου και τώρα της Λευκίμμης. Αφορά το κοινό καλό, όταν διεκδικείς, ως δημοτικός άρχων, να ελέγχεις το έργο που σου παραδίδεται, αφορά το κοινό καλό, όταν είσαι αξιόπιστος, αφορά το κοινό καλό ,όταν οι κάτοικοι χτυπιούνται από τα ΜΑΤ να είσαι ,ως τοπική αρχή, εκεί και να παλεύεις για τη ζωή τους ,ακόμα και αν διαφωνείς, ακόμα και αν απόφάσισες να τους στηρίξεις, ενώ τα προηγούμενα χρόνια άλλα ψήφιζες στο δημοτικό συμβούλιο, αφορά……,αφορά….,αφορά.

Προσωπικά, με αφορά το γεγονός ότι δεν ακούγατε δύο και πλέον χρόνια τώρα τους κατοίκους που φώναζαν, γιατί τους θεωρούσατε μειοψηφία .

Με αφορά που από την Πέμπτη, έχετε εξαφανιστεί, με αφορά που ο Νομάρχης κάνει τον Πόντιο Πιλάτο και ο Περιφερειάρχης «περί άλλων τυρβάζει», που η εισαγγελέας έδωσε ωμή εντολή, αψηφώντας τις εκκλήσεις, με αφορά που ο τοπικός βουλευτής της κυβέρνησης κάνει πως δεν ακούει τόσες μέρες, με αφορά που όλοι μας ακούσαμε τους κατοίκους πολύ αργά ,γιατί το Γενάρη…. ήταν πολύ αργά πια.

Με αφορά το ποτάμι οργής που ξεχείλισε στη Λευκίμμη την Κυριακή και εύχομαι από εδώ και πέρα να υπολογίζουν τη φωνή μας.

Όσες ανακοινώσεις και να βγάλουν οι δήμαρχοι κατά μόνας ή εν χορώ ,όσες ανακοινώσεις και να βγουν τώρα ,μετά θάνατον, από τους ιθύνοντες, είναι καταγεγραμμένη η προηγούμενη στάση τους. Η υπογραφή τους, η ανοχή τους απέναντι στην βία, οι δηλώσεις τους είναι γραμμένα με αίμα, το αίμα των άλλων

Μια ψύχραιμα οργισμένη πολίτης
Μαρίνα Ράπτη