Η έκθεση που δημοσιεύθηκε από το CNIID (Εθνικό κέντρο ανεξάρτητης πληροφόρησης για τα απόβλητα) τον Μάιο του 2001 ύστερα από Γαλλική έρευνα για τους ΧΥΤΑ, καταλήγει στα ακόλουθα συμπεράσματα.
«Η υγειονομική ταφή των αποβλήτων δεν φαίνεται να αποτελεί απόλυτα αξιόπιστη λύση ως προς την προστασία της φύσης και της υγείας του ανθρώπου. Ωστόσο, η απόφαση της 9ης Σεπτεμβρίου 1997 προβλέπει πολυάριθμες απαιτήσεις για την εξασφάλιση της μεγαλύτερης δυνατής ασφάλειας στους ΧΥΤΑ. Με προϋπόθεση όμως την τήρηση αυτών των συστάσεων.
Η πρώτη απόκλιση από τις κανονιστικές ρυθμίσεις αφορά την επιλογή της τοποθεσίας, η οποία είναι συχνά ασύμβατη με την εγκατάσταση ΧΥΤΑ. Επίσης, η τοποθέτηση της γεωμεμβράνης, ο τρόπος εκμετάλλευσης, η συλλογή του βιοαερίου, η επεξεργασία των στραγγισμάτων δεν πραγματοποιούνται πάντα σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης. Επιπλέον, δεν ελέγχονται απόλυτα κάποιες άλλες παράμετροι, όπως η ανθεκτικότητα της γεωμεμβράνης, η ανθεκτικότητα των αγωγών και της αντλίας στραγγισμάτων.
Το 1992, ο Οργανισμός Διαχείρισης Ενέργειας και Περιβάλλοντος (Ademe) προέβη σε αξιολόγηση της εφαρμογής και της τήρησης της εγκυκλίου της 11ης Μαρτίου 1987 σχετικά με τους ΧΥΤΑ, από την οποία προέκυψαν τα εξής:
Τα αρνητικά συμπεράσματα της αξιολόγησης αυτής επιβεβαιώνουν το σημαντικό χάσμα που υπάρχει μεταξύ θεωρίας και πράξης. Είναι σκόπιμο να πραγματοποιηθεί νέα αξιολόγηση, προκειμένου να προσδιοριστεί κατά πόσο η κατάσταση έχει εξελιχθεί, δεδομένου ότι με την απόφαση του 1997 θεσπίστηκαν πιο δεσμευτικές προδιαγραφές.
Επιπλέον, αναιρείται το επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο όσο μεγαλύτερες είναι οι εγκαταστάσεις τόσο πιο οικονομικώς αποδοτικά είναι τα μέτρα πρόληψης και ασφαλείας, επειδή οι ΧΥΤΑ πολύ μεγάλων διαστάσεων αποτελούν έκκληση για την παραγωγή αποβλήτων. Επιπροσθέτως, οι εν λόγω ΧΥΤΑ συνεπάγονται αύξηση των εξόδων μεταφοράς, της επιβάρυνσης των οδικών υποδομών και της ρύπανσης του αέρα. Το ερώτημά μας είναι το εξής: τι προβλέπεται σχετικά με την αρχή της γειτνίασης και της μείωσης των αποβλήτων στην πηγή;
Τέλος, οι δημόσιες αρχές προσπαθούν να επηρεάσουν τους περίοικους ώστε να αισθανθούν ενοχές όταν αρνούνται η περιοχή στην οποία κατοικούν να γειτνιάζει με ΧΥΤΑ. Όμως, όσο οι προσπάθειες μείωσης των αποβλήτων στην πηγή και καθαρής παραγωγής θα εξακολουθούν να είναι σχεδόν ανύπαρκτες, θεωρούμε ότι κανένας πολίτης δεν πρέπει να δεχτεί να θέσει την υγεία του και την υγεία των παιδιών του σε κίνδυνο. Και όμως, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα να «ξεφυτρώσει» στο δήμο του αυτό το είδος εγκατάστασης επεξεργασίας των αποβλήτων!»
Δείτε ολόκληρη την έκθεση εδώ: ΧΥΤΑ, ένας δυνητικός κίνδυνος κοντά σας
«Η υγειονομική ταφή των αποβλήτων δεν φαίνεται να αποτελεί απόλυτα αξιόπιστη λύση ως προς την προστασία της φύσης και της υγείας του ανθρώπου. Ωστόσο, η απόφαση της 9ης Σεπτεμβρίου 1997 προβλέπει πολυάριθμες απαιτήσεις για την εξασφάλιση της μεγαλύτερης δυνατής ασφάλειας στους ΧΥΤΑ. Με προϋπόθεση όμως την τήρηση αυτών των συστάσεων.
Η πρώτη απόκλιση από τις κανονιστικές ρυθμίσεις αφορά την επιλογή της τοποθεσίας, η οποία είναι συχνά ασύμβατη με την εγκατάσταση ΧΥΤΑ. Επίσης, η τοποθέτηση της γεωμεμβράνης, ο τρόπος εκμετάλλευσης, η συλλογή του βιοαερίου, η επεξεργασία των στραγγισμάτων δεν πραγματοποιούνται πάντα σύμφωνα με τους κανόνες της τέχνης. Επιπλέον, δεν ελέγχονται απόλυτα κάποιες άλλες παράμετροι, όπως η ανθεκτικότητα της γεωμεμβράνης, η ανθεκτικότητα των αγωγών και της αντλίας στραγγισμάτων.
Το 1992, ο Οργανισμός Διαχείρισης Ενέργειας και Περιβάλλοντος (Ademe) προέβη σε αξιολόγηση της εφαρμογής και της τήρησης της εγκυκλίου της 11ης Μαρτίου 1987 σχετικά με τους ΧΥΤΑ, από την οποία προέκυψαν τα εξής:
- λιγότερο από το 2% των ΧΥΤΑ τηρούν το σύνολο των τεχνικών προδιαγραφών
- από υδρολογική άποψη, το 53% των τοποθεσιών δεν είναι σύμφωνες με τα κριτήρια στεγανότητας
- στο 85% των ΧΥΤΑ δεν υπάρχει συλλογή, επεξεργασία των στραγγισμάτων ή έλεγχος της ποιότητας των υδάτων.
Τα αρνητικά συμπεράσματα της αξιολόγησης αυτής επιβεβαιώνουν το σημαντικό χάσμα που υπάρχει μεταξύ θεωρίας και πράξης. Είναι σκόπιμο να πραγματοποιηθεί νέα αξιολόγηση, προκειμένου να προσδιοριστεί κατά πόσο η κατάσταση έχει εξελιχθεί, δεδομένου ότι με την απόφαση του 1997 θεσπίστηκαν πιο δεσμευτικές προδιαγραφές.
Επιπλέον, αναιρείται το επιχείρημα σύμφωνα με το οποίο όσο μεγαλύτερες είναι οι εγκαταστάσεις τόσο πιο οικονομικώς αποδοτικά είναι τα μέτρα πρόληψης και ασφαλείας, επειδή οι ΧΥΤΑ πολύ μεγάλων διαστάσεων αποτελούν έκκληση για την παραγωγή αποβλήτων. Επιπροσθέτως, οι εν λόγω ΧΥΤΑ συνεπάγονται αύξηση των εξόδων μεταφοράς, της επιβάρυνσης των οδικών υποδομών και της ρύπανσης του αέρα. Το ερώτημά μας είναι το εξής: τι προβλέπεται σχετικά με την αρχή της γειτνίασης και της μείωσης των αποβλήτων στην πηγή;
Τέλος, οι δημόσιες αρχές προσπαθούν να επηρεάσουν τους περίοικους ώστε να αισθανθούν ενοχές όταν αρνούνται η περιοχή στην οποία κατοικούν να γειτνιάζει με ΧΥΤΑ. Όμως, όσο οι προσπάθειες μείωσης των αποβλήτων στην πηγή και καθαρής παραγωγής θα εξακολουθούν να είναι σχεδόν ανύπαρκτες, θεωρούμε ότι κανένας πολίτης δεν πρέπει να δεχτεί να θέσει την υγεία του και την υγεία των παιδιών του σε κίνδυνο. Και όμως, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα να «ξεφυτρώσει» στο δήμο του αυτό το είδος εγκατάστασης επεξεργασίας των αποβλήτων!»
Δείτε ολόκληρη την έκθεση εδώ: ΧΥΤΑ, ένας δυνητικός κίνδυνος κοντά σας