στίχοι – μουσική: ΣΠ. ΣΑΜΟΪΛΗΣ
Αυτοί που φέρανε τα ΜΑΤ
και βάψανε τα χέρια στους στο αίμα,
ψυχή έχουν γενίτσαρου και μαύρη τη ματιά
και ζούνε με τη βία και το ψέμα.
Ρ.
Είναι ντροπή,
υπάρχει μια νεκρή.
Αυτοί που φέρανε τα ΜΑΤ
και χτύπησαν γυναίκες στις πλατείες,
δεν έχουνε αισθήματα, δεν έχουν και καρδιά
και ζούνε με φοβέρες κι αδικίες.
Ρ.
Είναι ντροπή,
υπάρχει μια νεκρή.
Αυτοί που φέρανε τα ΜΑΤ
και σκλάβωσαν με βία τη Λευκίμμη,
ποτέ δε θα ξεπλύνουνε τη μαύρη τους βρωμιά,
ντροπιάσανε βαριά τη Ρωμιοσύνη.
Ρ.
Είναι ντροπή,
υπάρχει μια νεκρή.
Αυτοί που φέρανε τα ΜΑΤ
και βάψανε τα χέρια στους στο αίμα,
ψυχή έχουν γενίτσαρου και μαύρη τη ματιά
και ζούνε με τη βία και το ψέμα.
Ρ.
Είναι ντροπή,
υπάρχει μια νεκρή.
Αυτοί που φέρανε τα ΜΑΤ
και χτύπησαν γυναίκες στις πλατείες,
δεν έχουνε αισθήματα, δεν έχουν και καρδιά
και ζούνε με φοβέρες κι αδικίες.
Ρ.
Είναι ντροπή,
υπάρχει μια νεκρή.
Αυτοί που φέρανε τα ΜΑΤ
και σκλάβωσαν με βία τη Λευκίμμη,
ποτέ δε θα ξεπλύνουνε τη μαύρη τους βρωμιά,
ντροπιάσανε βαριά τη Ρωμιοσύνη.
Ρ.
Είναι ντροπή,
υπάρχει μια νεκρή.