Ενιαία Αριστερή Κίνηση Κέρκυρας – ΕΝΑΚ
Κέρκυρα, 23 Δεκέμβρη 2008
Η ΕΝΑΚ στέλνει θερμές ευχές για χρόνια πολλά και καλή χρονιά στο Λευκιμμιώτικο λαό. Στέλνει επίσης θερμές ευχές στη Λευκιμμιώτικη νεολαία που στη χρονιά που πέρασε απέδειξε την αξία της.
Το 2008 που φεύγει, υπήρξε μια δύσκολη αλλά σημαντική χρονιά. Ο αγώνας της Λευκίμμης υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος, της ζωής, της δημόσιας υγείας, ο αγώνας ενάντια στην κατασκευή-λειτουργία του ΧΥΤΑ στα Μεσοράχια, υπήρξε αγώνας σκληρός και -πράγματι- ηρωικός. Η Λευκίμμη ήταν και συνεχίζει να βρίσκεται σε συνθήκες κατοχής από τις ΜΑΤατζίδες δυνάμεις καταστολής, που ενεργούν με πολιτικές εντολές του μπλοκ εξουσίας, δηλαδή της κυβέρνησης και όλων των δημάρχων και των συμμάχων τους. Που ενεργούν με στόχο να ικανοποιήσουν τα αλαζονικά, αυταρχικά και εξουσιαστικά πείσματα και τα οικονομικά-πολιτικά συμφέροντα της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας τοπικά και γενικότερα.
Το 2008 η Λευκίμμη πλήρωσε ακριβά το τίμημα της σθεναρής αντίστασής της. Μια νέα γυναίκα, η Μαρία Κουλούρη, νεκρή, γιατί τα ΜΑΤ ήρθαν να επιβάλλουν το «νόμο» και την «τάξη» των κυρίων Δημάρχων. Απειλές, συλλήψεις, προσβολές, τρομοκρατία. Χημικά και δακρυγόνα και πολλές πολλές δίκες, αυτή είναι η εικόνα της πραγματικότητας.
Όμως, αυτή η αντίσταση έγινε μεγάλη αγωνιστική παρακαταθήκη που ενθουσιάζει και ευαισθητοποιεί την Ελλάδα ολόκληρη. Η χώρα, από τη μια της άκρη στην άλλη, μιλάει για τη Λευκίμμη με καμάρι, με σεβασμό, με ενδιαφέρον και στοργή. Γι’ αυτό πρέπει να ντρέπονται οι ψευτοκερκυραίοι, υπονομευτές του αγώνα του Λευκιμμιώτικου λαού, ενός λαού που βρέθηκε και βρίσκεται στην πρωτοπορία του Κερκυραϊκού λαού ολόκληρου, στον αγώνα για το περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και τη ζωή. Να ντρέπονται λοιπόν σε όποιο κόμμα και σε όποιο «θεσμό» και να βρίσκονται, γιατί βρίσκονται σε πολλά κόμματα και πολλά θεσμούς.
Κέρκυρα, 23 Δεκέμβρη 2008
Η ΕΝΑΚ στέλνει θερμές ευχές για χρόνια πολλά και καλή χρονιά στο Λευκιμμιώτικο λαό. Στέλνει επίσης θερμές ευχές στη Λευκιμμιώτικη νεολαία που στη χρονιά που πέρασε απέδειξε την αξία της.
Το 2008 που φεύγει, υπήρξε μια δύσκολη αλλά σημαντική χρονιά. Ο αγώνας της Λευκίμμης υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος, της ζωής, της δημόσιας υγείας, ο αγώνας ενάντια στην κατασκευή-λειτουργία του ΧΥΤΑ στα Μεσοράχια, υπήρξε αγώνας σκληρός και -πράγματι- ηρωικός. Η Λευκίμμη ήταν και συνεχίζει να βρίσκεται σε συνθήκες κατοχής από τις ΜΑΤατζίδες δυνάμεις καταστολής, που ενεργούν με πολιτικές εντολές του μπλοκ εξουσίας, δηλαδή της κυβέρνησης και όλων των δημάρχων και των συμμάχων τους. Που ενεργούν με στόχο να ικανοποιήσουν τα αλαζονικά, αυταρχικά και εξουσιαστικά πείσματα και τα οικονομικά-πολιτικά συμφέροντα της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας τοπικά και γενικότερα.
Το 2008 η Λευκίμμη πλήρωσε ακριβά το τίμημα της σθεναρής αντίστασής της. Μια νέα γυναίκα, η Μαρία Κουλούρη, νεκρή, γιατί τα ΜΑΤ ήρθαν να επιβάλλουν το «νόμο» και την «τάξη» των κυρίων Δημάρχων. Απειλές, συλλήψεις, προσβολές, τρομοκρατία. Χημικά και δακρυγόνα και πολλές πολλές δίκες, αυτή είναι η εικόνα της πραγματικότητας.
Όμως, αυτή η αντίσταση έγινε μεγάλη αγωνιστική παρακαταθήκη που ενθουσιάζει και ευαισθητοποιεί την Ελλάδα ολόκληρη. Η χώρα, από τη μια της άκρη στην άλλη, μιλάει για τη Λευκίμμη με καμάρι, με σεβασμό, με ενδιαφέρον και στοργή. Γι’ αυτό πρέπει να ντρέπονται οι ψευτοκερκυραίοι, υπονομευτές του αγώνα του Λευκιμμιώτικου λαού, ενός λαού που βρέθηκε και βρίσκεται στην πρωτοπορία του Κερκυραϊκού λαού ολόκληρου, στον αγώνα για το περιβάλλον, τη δημόσια υγεία και τη ζωή. Να ντρέπονται λοιπόν σε όποιο κόμμα και σε όποιο «θεσμό» και να βρίσκονται, γιατί βρίσκονται σε πολλά κόμματα και πολλά θεσμούς.