H Νομαρχιακή πολιτική κίνηση
«Θεσπρωτία της αντίστασης και του αγώνα»
Εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση στους τέσσερις αγωνιστές, Βασίλη Καραβαζάκη, Γιάννη Πανδή, Σίμο Σαμοΐλη και Τάσο Ανδρονικόπουλο, που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην εγκατάσταση του ΧΥΤΑ στη Λευκίμμη και οι οποίοι παραπέμπονται σε δίκη στις 12/11 στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κέρκυρας, με εξοντωτικές κατηγορίες και με προκατασκευασμένη «μαρτυρία» ενός αστυνομικού.
Με τη δίκη αυτή, η κεντρική και τοπική εξουσία επιδιώκει, αφενός, να εκδικηθεί όλους όσοι «τόλμησαν» να υψώσουν τη φωνή τους ενάντια στα σχέδια που υποβάθμιζαν ακόμα περισσότερο την καθημερινή ζωή των κατοίκων της Λευκίμμης, όσους πλήρωσαν πραγματικά με το αίμα τους την ανυποχώρητη και μαχητική στάση τους, αντιστεκόμενοι σε ένα ακόμη έγκλημα κατά του περιβάλλοντος και, αφετέρου, να εκφοβίσει όσους θα έχουν την ιδέα να κάνουν κάτι ανάλογο στο μέλλον.
Επειδή τόσο καιρό, οι δυνάμεις των ΜΑΤ και της Αστυνομίας, δεν κατάφεραν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα του λαού της Λευκίμμης που αντιστέκεται ηρωϊκά, προσπαθούν τώρα να τον τρομοκρατήσουν με ποινικές διώξεις. Δεν θέλουν μόνο να στείλουν ένα σαφές μήνυμα τρομοκράτησης ενάντια σε όποιον επιλέξει το δρόμο του αγώνα και της αντίστασης στα ζητήματα που αφορούν την ποιότητα της ζωής του και το μέλλον των παιδιών του, δεν θέλουν μόνο να διαμορφώσουν κλίμα ηττοπάθειας και ματαιότητας των αγώνων, αλλά επιδιώκουν την παραδειγματική ηθική και πολιτική εξόντωση αγωνιστών.
Η Λευκίμμη, όπως και το Καρβουνάρι Παραμυθιάς, όπου είχαμε αντίστοιχα φαινόμενα άγριας βίας και καταστολής, αποτελούν αντιπροσωπευτικά παραδείγματα της διαδικασίας με την οποία σχεδιάζονται και υλοποιούνται έργα, που ενώ φαινομενικά απευθύνονται στον τοπικό πληθυσμό, ουσιαστικά εξυπηρετούν ανάγκες και συμφέροντα άλλων (εργολάβοι, δήμαρχοι, κ.α.).
Ξεκινώντας από τη χωροθέτηση του έργου, αυτή έγινε θυσιάζοντας την πραγματικότητα στο βωμό του κέρδους. Κρύβοντας υπόγεια ύδατα, μεταφέροντας οικισμούς «λίγο πιο κεί» ώστε να φαίνεται ότι πληρούνται οι οριζόμενες από το νόμο αποστάσεις και, στην ουσία, ρισκάροντας με τις ζωές των ανθρώπων. Κατά τη διάρκεια της υλοποίησης των έργων, το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο, καθώς η εγκατάσταση των εργολάβων έγινε σε συνδυασμό με την παρουσία ΜΑΤ (τα οποία παραμένουν ακόμη στη Λευκίμμη), που τρομοκρατούσαν, έβριζαν και χτυπούσαν τους κατοίκους.
-Να σταματήσουν τώρα όλες οι διώξεις των αγωνιστών της Λευκίμμης
-Να φύγουν τα ΜΑΤ από τη Λευκίμμη
-Να τιμωρηθούν οι ένοχοι για το θάνατο της Μαρίας Κουλούρη.
-Να μη γίνει χωματερή στη Λευκίμμη και στο Καρβουνάρι Παραμυθιάς
Η Κρατική τρομοκρατία δεν θα περάσει.
Οι Λευκιμμιώτες στέλνουν μήνυμα αντίστασης και αγώνα
Αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα σας
Ηγουμενίτσα 10-11-2009
«Θεσπρωτία της αντίστασης και του αγώνα»
«Θεσπρωτία της αντίστασης και του αγώνα»
Εκφράζει την αμέριστη συμπαράσταση στους τέσσερις αγωνιστές, Βασίλη Καραβαζάκη, Γιάννη Πανδή, Σίμο Σαμοΐλη και Τάσο Ανδρονικόπουλο, που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις ενάντια στην εγκατάσταση του ΧΥΤΑ στη Λευκίμμη και οι οποίοι παραπέμπονται σε δίκη στις 12/11 στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κέρκυρας, με εξοντωτικές κατηγορίες και με προκατασκευασμένη «μαρτυρία» ενός αστυνομικού.
Με τη δίκη αυτή, η κεντρική και τοπική εξουσία επιδιώκει, αφενός, να εκδικηθεί όλους όσοι «τόλμησαν» να υψώσουν τη φωνή τους ενάντια στα σχέδια που υποβάθμιζαν ακόμα περισσότερο την καθημερινή ζωή των κατοίκων της Λευκίμμης, όσους πλήρωσαν πραγματικά με το αίμα τους την ανυποχώρητη και μαχητική στάση τους, αντιστεκόμενοι σε ένα ακόμη έγκλημα κατά του περιβάλλοντος και, αφετέρου, να εκφοβίσει όσους θα έχουν την ιδέα να κάνουν κάτι ανάλογο στο μέλλον.
Επειδή τόσο καιρό, οι δυνάμεις των ΜΑΤ και της Αστυνομίας, δεν κατάφεραν να κάμψουν το αγωνιστικό φρόνημα του λαού της Λευκίμμης που αντιστέκεται ηρωϊκά, προσπαθούν τώρα να τον τρομοκρατήσουν με ποινικές διώξεις. Δεν θέλουν μόνο να στείλουν ένα σαφές μήνυμα τρομοκράτησης ενάντια σε όποιον επιλέξει το δρόμο του αγώνα και της αντίστασης στα ζητήματα που αφορούν την ποιότητα της ζωής του και το μέλλον των παιδιών του, δεν θέλουν μόνο να διαμορφώσουν κλίμα ηττοπάθειας και ματαιότητας των αγώνων, αλλά επιδιώκουν την παραδειγματική ηθική και πολιτική εξόντωση αγωνιστών.
Η Λευκίμμη, όπως και το Καρβουνάρι Παραμυθιάς, όπου είχαμε αντίστοιχα φαινόμενα άγριας βίας και καταστολής, αποτελούν αντιπροσωπευτικά παραδείγματα της διαδικασίας με την οποία σχεδιάζονται και υλοποιούνται έργα, που ενώ φαινομενικά απευθύνονται στον τοπικό πληθυσμό, ουσιαστικά εξυπηρετούν ανάγκες και συμφέροντα άλλων (εργολάβοι, δήμαρχοι, κ.α.).
Ξεκινώντας από τη χωροθέτηση του έργου, αυτή έγινε θυσιάζοντας την πραγματικότητα στο βωμό του κέρδους. Κρύβοντας υπόγεια ύδατα, μεταφέροντας οικισμούς «λίγο πιο κεί» ώστε να φαίνεται ότι πληρούνται οι οριζόμενες από το νόμο αποστάσεις και, στην ουσία, ρισκάροντας με τις ζωές των ανθρώπων. Κατά τη διάρκεια της υλοποίησης των έργων, το κράτος και η τοπική αυτοδιοίκηση έδειξαν το πραγματικό τους πρόσωπο, καθώς η εγκατάσταση των εργολάβων έγινε σε συνδυασμό με την παρουσία ΜΑΤ (τα οποία παραμένουν ακόμη στη Λευκίμμη), που τρομοκρατούσαν, έβριζαν και χτυπούσαν τους κατοίκους.
-Να σταματήσουν τώρα όλες οι διώξεις των αγωνιστών της Λευκίμμης
-Να φύγουν τα ΜΑΤ από τη Λευκίμμη
-Να τιμωρηθούν οι ένοχοι για το θάνατο της Μαρίας Κουλούρη.
-Να μη γίνει χωματερή στη Λευκίμμη και στο Καρβουνάρι Παραμυθιάς
Η Κρατική τρομοκρατία δεν θα περάσει.
Οι Λευκιμμιώτες στέλνουν μήνυμα αντίστασης και αγώνα
Αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα σας
Ηγουμενίτσα 10-11-2009
«Θεσπρωτία της αντίστασης και του αγώνα»