Το Μονομελές Πρωτοδικείο Κέρκυρας έλαβε απορριπτική απόφαση στην αίτηση ασφαλιστικών μέτρων που κατέθεσαν κάτοικοι της Λευκίμμης για τη διακοπή των εργασιών στο ΧΥΤΑ Νότου.
Παραθέτουμε το κείμενο της σχετικής απόφασης:
ΑΠΟΦΑΣΗ 586 /2008
Αριθμός έκθ. κατάθεσης αίτησης 2830/2007
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Συγκροτούμενο από τη Δικαστή Ιουλία Αργυροπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο την 20η Φεβρουαρίου 2008, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ – ΥΠΕΡ ΩΝ 0Ι ΥΠΟ ΣΤΟΙΧ. Α1 – Α6 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ : ....…… 27 ονόματα ………, κατοίκων Κάβου Λευκίμμης, που παραστάθηκαν οι υπό στοιχ. 2, 3, 11 και 22 δια και οι λοιποί μετά του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Γεωργίου Αγιώτατου.
ΤΩΝ ΚΑΘΩΝ Ο ΑΙΤΗΣΗ 1) Της Περιφέρειας /Ιονίων Νήσων, νομίμως εκπροσωπουμένης, που παραστάθηκε δια της Παρέδρου του Ν.Σ.Κ. Κωνσταντίνος Χριστοπούλου και της Δικ. Αντιπροσώπου Ν.Σ.Κ Ευγενίας Τσιλιμπάρη, 2) Της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κέρκυρας, νομίμως εκπροσωπουμένης, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Ιωάννη Κοντού, 3) Του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Σύνδεσμος Καθαριότητας και Προστασίας του Περιβάλλοντος Νήσου Κέρκυρας», που εδρεύει στην Κέρκυρα κι εκπροσωπείται νομίμως, που παραστάθηκε δια των πληρεξουσίων του δικηγόρων Νίκου Ράλλη και Κωνσταντίνου Μπουχάγιαρ, 4) Της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «ΔΟΜΟΚΑΤ ΑΤΕ, που εδρεύει στην Κέρκυρα (οδός Καποδιστρίου αριθ. 36) κι εκπροσωπείται νομίμως, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Άγγελου Σπίγγου.
ΤΟΥ ΥΠΕΡ ΟΥ ΟΙ ΥΠΟ ΣΤΟΙΧ. Β1 —Β3 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ Του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Σύνδεσμος Καθαριότητας και Προστασίας του Περιβάλλοντος Νήσου Κέρκυρας», που εδρεύει στην Κέρκυρα κι εκπροσωπείται νομίμως, που παραστάθηκε δια των πληρεξουσίων του δικηγόρων Νίκου Ράλλη και Κωνσταντίνου Μπουχάγιαρ.
ΤΩΝ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ (στην υπό στοιχ. Α1 πρόσθετη παρέμβαση) : ….. …..
2° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
……. 111 ονόματα ……, κατοίκων απάντων Λευκίμμης Κέρκυρας, που παραστάθηκαν δια της πληρεξουσίου τους δικηγόρου Πανδώρας Κουλούρη.
ΤΩΝ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ (στην υπό στοιχ. Α2 πρόσθετη παρέμβαση) : …………… 134 ονόματα …………….., κατοίκων Λευκίμμης Κέρκυρας, που παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Γιάννη Μικρούλη.
ΤΩΝ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ (στην υπό στοιχ. Α6 πρόσθετη παρέμβαση) : …………… 19 ονόματα ………….. , κατοίκων Κάβου Λευκίμμης, που παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Γεωργίου Αγιώτατου.
ΤΩΝ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΤΩΝ ΚΑΘΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ Ν.Π.Δ.Δ. (υπό στοιχ. Β1 έως Β3 πρόσθετες παρεμβάσεις) :
1) Του Ο.Τ.Α. Δήμου Μελιτειέων, που εδρεύει στο δημοτικό διαμέρισμα Μωραΐτικων κι εκπροσωπείται νομίμως από τον Δήμαρχο αυτού, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Σπυρίδωνος Βαρθολομαίου, 2) Σου Ο.Τ.Α. Δήμου Κορισσίων, που εδρεύει στο δημοτικό διαμέρισμα Αργυράδων κι εκπροσωπείται νομίμως από τον Δήμαρχο αυτού, που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίου του δικηγόρου Μαρκέλας Διανέλλου, 3) Του ΟΤΑ. Δήμου Κερκυραίων, που εδρεύει στην πόλη της Κέρκυρας κι εκπροσωπείται νομίμως από τον Δήμαρχο αυτού, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Κωνσταντίνου Μπουχάγιαρ.
7° Φύλλο της υπ' αριθ. 586 /2008 απόφασης του Μονομελούc Πρωτοδικείου Κέρκυρας
Οι αιτούνrες ζητούν να γίνει δεκτή η από 29-11-2007 αίτηση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθ. έκθ. κατάθεσης 2830/2007 και προσδιορίσθηκε η συζήτησή της για την 9-1-2008 και μετά από διαδοχικές αναβολές για την παρούσα δικάσιμο, ενώ οι προσθέτως παρεμβαίνοντες ζητούν να γίνουν δεκτές οι προφορικώς ασκηθείσες πρόσθετες παρεμβάσεις τους.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης α πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί αυτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ο σεβασμός και η προστασία των αξιών που συνθέτουν την υπόσταση του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας (άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος), ενώ οι συνταγματικές διατάξεις καθιερώνουν επίσης το δικαίωμα ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. ' 1), το οποίο θεωρείται ως «κύριο θεμελιώδες δικαίωμα» (Μάνεση, Ατομικές ελευθερίες, σ. 105 επ., Παπαντωνίου, ΓενΑρχ, παρ. 27, Ράικο, Παραδόσεις συνταγματικού δικαίου, τ. Β. τεύχος β', σ. 23). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 57 εδ. α' του Α.Κ. «όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα ν' απαιτήσει ν' αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει άτι επί της προσβολής της προσωπικότητας, η οποία αποτελεί το σύνολο των αξιών που απαρτίζουν την ουσία του ανθρώπου, και στο επ’ αυτής δικαίωμα περικλείονται τα έννομα αγαθά της τιμής, της ζωή , της υπόληψης, της υγείας, της ελευθερίας, π ς σωματικής ακεραιότητας, του απόρρητου της ιδιωτικής ζωής, της εικόνας του προσώπου, κ.λ.π., τα οποία δεν αποτελούν αυτοτελή δικαιώματα, αλλά επιμέρους εκδηλώσεις, εκφάνσεις ή πλευρές του ενιαίου δικαιώματος επί της ιδίας προσωπικότητας, έτσι ώστε η προσβολή οποιασδήποτε έκφανσης αυτής να σημαίνει και προσβολή της συνολικής έννοιας προσωπικότητα (ΑΠ 195/2007, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ), ο νόμος καθιερώνει αντικειμενική ευθύνη του προσβαλόντος ως προς την αξίωση για την άρση της προσβολής και την παράλειψη αυτής στο μέλλον (ΑΠ 1143/2003, ΕλΔ 46, 394, ΕφΑθ 1688/1998,ΕλΔ 39, 667, ΕφΑθ 12154/1990, ΕλΔ 32, 1673). Συνεπώς, το άρθρο 57 ΑΚ συνιστά μία γενική ρήτρα και αποτελεί συγκερασμό των συνταγματικών διατάξεων των άρθρων 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1, με συνέπεια στο δικαίωμα της προσωπικότητας να περιλαμβάνεται τόσο ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου, που είναι και ο πυρήνας του δικαιώματος, όσο και η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας. Ένα από τα αγαθά που απαρτίζουν την προσωπικότητα του ατόμου είναι και το περιβάλλον, φυσικό και πολιτιστικό, το οποίο είναι ο ζωτικός χώρος μέσα στον οποίο αναπτύσσεται, κινείται και δημιουργεί ο άνθρωπος, εφόσον δε συνιστά βασικό στοιχείο της ζωής του και συνεπώς είναι αναπόσπαστο μέρος της προσωπικότητάς του, η προσβολή του παρέχει αγώγιμη αξίωση θεμελιούμενη στο ανωτέρω άρθρο 57 του ΑΚ εναντίον εκείνου, από τη δράση του οποίου προέρχεται η βλαπτική ενέργεια, που αποτελεί την αιτία επιβάρυνσης του περιβάλλοντος (ΜονΠρΗρακ 802/2003, ΝοΒ 2003, 1458, ΜονΠρΒολ 1531/2002, ΕλΔ 43, 1497, ΜονΠρΤρικ 496/2001, ΠειρΔ 5, 536, ΜονΠρΣερ 12/1994, ΝοΒ 42; 1032, ΜονΠρΧαλκ 336/1992, ΕλΔ 33, 1513, ΜονΠρΝαυπλ 163/1991, ΝοΒ 39, 786, Ι. Καράκωστα, Η προστασία των περιβαλλοντικών αγαθών κλπ., μελέτη, ΝοΒ 1993, 45, ιδίου, Προσωπικότητα και τύπος, 3η έκδ. 2000, σ. 51, 54). Περαιτέρω, η προστασία των περιβαλλοντικών στοιχείων σε επίπεδο ιδιωτικού δικαίου, ως περιβάλλοντος οριοθετουμένου κατά το δίκαιο αυτό, του συνόλου των αγαθών που συνθέτουν το ζωτικό χώρο του ανθρώπου και περιλαμβάνει όλα τα φυσικά και τεχνητά αγαθά χάρη στα οποία δημιουργείται και αναπτύσσεται η προσωπικότητα του ατόμου και τα οποία είναι απαραίτητα για την επιβίωση, την υγιεινή διαβίωση και την εξασφάλιση ποιότητας ζωής, μπορεί να επιτευχθεί με την ενεργοποίηση των διατάξεων του ΑΚ για τα κοινά σε όλους και για τα κοινής χρήσεως πράγματα (άρθρα 966 και 967 του Α.Κ., βλ. ΜΠρΒολ 1503/2004, Αρμ 2005, 12, Ι. Καράκωστα, Περιβάλλον και Δίκαιο, 2006, σελ. 354 επ.), όπως είναι ο ατμοσφαιρικός αέρας, η θάλασσα, τα γλυκά νερά, που εντάσσονται στην ευρύτερη έννοια του περιβάλλοντος (γήινου, υδάτινου, αέρινου) και συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με τα σημαντικότερα αγαθά. Το δικαίωμα χρήσης των εν λόγω πραγμάτων αποτελεί ιδιωτικού δικαίου έκφανση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στο περιβάλλου (άρθρο 24 του Συντάγματος), όπως αυτό έμμεσα τριτενεργεί μέσω των άνω διατάξεων των άρθρων 57 και 967 επ. του Α.Κ. (Καρακατσάνη, «Η προστασία των περιβαλ-
8° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
λοντικών αγαθών μέσα από τη νομολογία των πολιτικών δικαστηρίων, ΝοΒ 41, 45 επ., ΜονΠρΚορ 2145/2002, ΕλΔ 44, 1426). Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, το Σύνταγμα αναγνωρίζει και προστατεύει με διαφορετικές διατάξεις την αξία και την προσωπικότητα του ανθρώπου αφενός, και το δικαίωμα στο περιβάλλον αφετέρου, ωστόσο, τα πιο πάνω έννομα αγαθά είναι αλληλένδετα και αλληλοσυμπληρούμενα, με την έννοια ότι κάθε υποβάθμιση του δεύτερου συνεπάγεται και προσβολή της αξίας του ανθρώπου και της προσωπικότητάς του, και αντίστροφα, η προσβολή της αξίας του ανθρώπου όταν στρέφεται εναντίον αγαθών που αποτελούν το απαραίτητο για την ανάπτυξη κι εκδήλωση της προσωπικότητας φυσικό και πολιτιστικό πλαίσιο, δηλαδή το περιβάλλον, αποτελεί, συγχρόνως και προσβολή του περιβάλλοντος (1. Καράκωστα, Περιβάλλον και Δίκαιο, 2006, σελ. 351 επ.). Εξάλλου, για την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 57 του Α.Κ. δεν αρκεί μόνον η προσβολή της προσωπικότητας κάποιου με τη διατάραξη των ζωτικών περιβαλλοντικών του στοιχείων, αλλά απαιτείται επιπλέον η προσβολή να είναι παράνομη, τούτο δε συμβαίνει, κατά μία άποψη, όταν η προσβολή γίνεται κατά παράβαση ρητής διάταξης νόμου (ΑΠ 71812001, ΕλΔ 42, 942), ενώ κατ' άλλη άποψη, .την οποία ακολουθεί και το παρόν δικαστήριο, και όταν υπάρχει οποιαδήποτε κοινωνικά απρόσφορη επέμβαση στη σφαίρα του συγκεκριμένου κάθε φορά αγαθού, η οποία λαμβάνει χώρα χωρίς προς τούτο δικαίωμα ή με την άσκηση μεν δικαιώματος, που όμως είτε είναι μικρότερης σπoυδαιότητας από το προσβαλλόμενο είτε ασκείται υπό περιστάσεις που καθιστούν την άσκησή του καταχρηστική, κατ' άρθρα 281 του ΑΚ και 25 παρ. 3 του Συντάγματος (ΑΠ 19512007, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 6720/2000, ΕλΔ 43, 1495, ΕφΑθ 1688/1898, ΕλΔ 39, 667, ΕφΑθ 12154/1990, ΕλΔ 32, 1673), δηλαδή δεν απαιτείται να είναι η προσβάλλουσα τα αγαθά συμπεριφορά απαγορευμένη από ειδική διάταξη νόμου, αλλά αρκεί το ότι είναι βλαπτική και κοινωνικά απρόσφορη και μόνο. Ενόψει της σύγκρουσης των προστατευομένων αγαθών προς τα προστατευόμενα αγαθά της προσωπικότητας των άλλων ή προς το συμφέρον της ολότητας, θα πρέπει ν' αξιολογούνται και να σταθμίζονται στη συγκεκριμένη περίπτωση τα συγκρινόμενα έννομα αγαθά και συμφέροντα για τη διακρίβωση της ύπαρξης προσβολής του δικαιώματος επί της προσωπικότητας και ο παράνομος χαρακτήρας της (ΑΠ 195/2007, ό.π.). Την ύπαρξη δικαιώματος για να ενεργήσει με του επίμαχο επιβλαβή τρόπο υποχρεούται υα προτείνει και να αποδείξει ο επικαλούμενος αυτό κατ' ένσταση, ενώ την ενδεχόμενη κατάχρηση του δικαιώματος αυτού ή την υστέρησή του σε σπουδαιότητα έναντι του προσβαλλομένου μπορεί υα προτείνει κατ' αντένσταση ο ενάγων ή αιτών (ΕφΑθ 1688/1998 ό.π.). Η προστασία του ίδιου δικαιώματος, όταν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, επιτυγχάνεται και με τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, εφόσον υπάρχει κατεπείγουσα περίπτωση ή επικείμενος κίνδυνος, στοιχεία που θεωρούνται ότι υφίστανται διαρκώς στην περίπτωση παρεμπόδισης της χρήσης κοινοχρήστου πράγματος, γιατί η αντίστοιχη ανάγκη χρήσης του είναι διαρκής, απρόβλεπτη και πολυπρόσωπη (ΜΠρΛαρ 3867/2005, Δικογραφία 2005, 557, ΜΠρΘεσ 9069/2005, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΘεσ 16242/2003, Αρμ 2005, 1202, ΜΠρΠάτρ 3421/2000, Περιβ. Πικ., 1/2001, σελ. 88). Συνεπώς, συμπεριφορά με την οποία προσβάλλεται η κοινή χρήση ή η κοινή ωφέλεια κοινού σε όλους ή κοινόχρηστου πράγματος, συνιστά παράνομη προσβολή, κατ' άρθρο 57 του Α.Κ., διότι προσκρούει στην ΑΚ 970, και ταυτόχρονα αντιβαίνει στην αρχή που καθιερώνει η διάταξη του άρθρου 24 του Συντάγματος. Ενδεχόμενη επίκληση και άλλης προστατευτικής ταυ περιβάλλοντος διάταξης ενισχύει με την ιδρυτική της ευθύνης διάταξη της ΑΚ 57, δεν είναι όμως αναγκαία για την κατάφαση του παρανόμου. Περαιτέρω, η αξίωση για παράλειψη της προσβολής του δικαιώματος επί της προσωπικότητας αποβλέπει στην αποτροπή νέων προσβολών στο μέλλον. Αγωγή για παράλειψη παρέχεται ακόμη και αν δεν πραγματοποιήθηκε η προσβολή, αλλά υπάρχουν βάσιμες απειλές για την επέλευσή της (Γαζή, ΓενΑρχ, παρ. 44, Σημαντήρα, ΓενΑρχ, αρ. 544, Καρακατσάνη σε Γεωργιάδη — Σταθόπουλο, ΑΚ, άρθρο 57, αριθ. 17, Παπαντωνίου, ΓενΑρχ, παρ. 28). Ειδικότερα, η φύση των περιβαλλοντικών αγαθών, ο ευπαθής χαρακτήρας τους και οι συχνά ανυπέρβλητες δυσχέρειες που εμφανίζονται κατά την προσπάθεια αποκατάστασης των σχετικών ζημιών καθιστούν επιβεβλημένη από τη φύση του πράγματος, την προληπτική δράση ως αναγκαίο όρο για την αποτελεσματική προστασία τους, κατά συμμόρφωση και με την αρχή της προφύλαξης και της πρόληψης, που καθιερώνεται τόσο στο άρθρο 174 παρ. 2 ΣυνθΕΚ, όσο και στη Διακήρυξη του Ρίο του 1892 (15η αρχή), στην οποία εξαγγέλλεται ότι η προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να προσεγγίζεται κατά βάση ως προληπτική δράση. Είναι, συνεπώς, δυνατό, η
9° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
προληπτική αγωγή για παράλειψη να συνιστά το μόνο αποτελεσματικό μέσο προκειμένου να αποφευχθεί η ολοκληρωτική και ανεπανόρθωτη καταστροφή στοιχείου του ζωτικού χώρου. Το παραδεκτό της προληπτικής αγωγής για παράλειψη γεννά ειδική ενοχή του εναγομένου να παραλείψει την απειλούμενη προσβολή (άρθρο 947 του ΚΠολΔ). Εξάλλου, με την Οδηγία 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου τέθηκαν ορισμένοι βασικοί κανόνες για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων. Οι κανόνες αυτοί αφορούσαν βασικώς τις αρχές, τις οποίες έπρεπε υα υιοθετήσουν οι νομοθεσίες των Κρατών μελών σε σχέση με τον περιορισμό της παραγωγής στερεών αποβλήτων, την ανακύκλωση, την περαιτέρω επεξεργασία τους και εντέλει την καταστροφή τους (άρθρο 3). Κατά τις διάφορες εργασίες της διαχείρισης δεν πρέπει να τίθενται σε κίνδυνο η υγεία των ανθρώπων και το περιβάλλον (άρθρον 4). Η ίδια οδηγία καθιέρωνε την υποχρέωση των Κρατών μελών να καθορίσουν αρμόδιες αρχές, οι οποίες Θα ήσαν επιφορτισμένες εντός μιας ορισμένης περιοχής, με το σχεδιασμό, την οργάνωση και την επίβλεψη των εργασιών διάθεσης των αποβλήτων. (άρθρον 5), επέβαλε δε επίσης την κατάρτιση ενός ή περισσοτέρων σχεδίων για τη διαχείριση των απορριμμάτων (άρθρον 6). Η μεταφορά της αρχικής Οδηγίας του 1975 στο ελληνικό εσωτερικό δίκαιο έγινε με την υπ αριθ. 49541/1424/9-7-1986 Κοινή Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Υγείας, πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γεωργίας, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εμπορικής Ναυτιλίας και Υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης την 9-7-1986 (ΦΕΚ Β' 444). Μεταξύ των άλλων, η απόφαση αυτή (ΚΥΑ 1986) θέσπιζε την υποχρέωση κατάρτισης σχεδίων διαχείρισης σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο (επίπεδα νομού), καθόριζε δε και τις αρμόδιες αρχές για το σχεδιασμό (άρθρα 7 και 8). Ρυθμίσεις περί της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων περιέλαβε και ο επακολουθήσας νόμος 1650/1986 «Για την προστασία του περιβάλλοντος» (ΦΕΚ Α' 160/16-10-1986). Στο άρθρο 12 αυτού ορίζονται τα εξής : «1. Η διαχείριση των στερεών αποβλήτων γίνεται με τρόπο ώστε : α) να μη δημιουργούνται κίνδυνοι για την υγεία και το περιβάλλον και ενοχλήσεις από θόρυβο ή δυσοσμίες, β) να μη προκαλείται υποβάθμιση στο φυσικά περιβάλλον και σε χώρους που παρουσιάζουν ιδιαίτερο οικολογικό, πολιτιστικό και
10° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
των κριτηρίων του εθνικού σχεδιασμού, από την οικεία Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (και σε περίπτωση αδυναμίας από την οικεία Περιφέρεια), εγκρίνεται δε με απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου (και σε περίπτωση αδυναμίας από το Περιφερειακά Συμβούλιο) και β) την «κυρίως μελέτη του σχεδιασμού». Η κυρίως μελέτη περιέχει τον καθορισμό των επικρατεστέρων χώρων για την εκτέλεση των εργασιών διαχείρισης και άλλα στοιχεία, όπως την περιγραφή του έργου, την προέλευση, ποσότητα, σύνθεση των αποβλήτων κλπ. Οι υποδεικνυόμενοι με τη μελέτη χώροι εγκρίνονται ως κατάλληλοι με απόφαση του οικείου Νομάρχου ή κατά περίπτωση του Γενικού Γραμματέα της Περιφερείας (άρθρ. 9 παρ. ΙΙΙ Α 2β), μετά δε την αποστολή του φακέλου στην αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων εκδίδεται από αυτήν η πράξη προέγκρισης χωροθέτησης των θέσεων για τις εγκαταστάσεις διαχείρισης των αποβλήτων (άρθρο 9 παρ. ΙΙΙ Β 1 και 2). Ο σχεδιασμός πραγματοποιείται με την έκδοση της απόφασης με την οποία εγκρίνονται οι περιβαλλοντικοί όροι των έργων. Στη συνέχεια με την υπ’ αριθμ. υπ' αριθ. 114218/31-10-1997 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Γεωργίας, Εμπορικής Ναυτιλίας και Δημοσίας Τάξεως και των Υφυπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Υγείας, Πρόνοιας (ΦΕΚ Β' 1016/17-11-1997) καθορίστηκαν οι τεχνικές προδιαγραφές για τις εργασίες διαχείρισης των στερεών αποβλήτων καθώς και για τις εργασίες της "μετέπειτα φροντίδας" των εγκαταστάσεων ή χώρων μετά τον τερματισμό της λειτουργίας τους {βλ. άρθρο 1 της απόφασης). Στο παράρτημα Ι της ως άνω ΚΥΑ του 1997 και στο άρθρο 3 αυτού καθορίζονται οι όροι και τα κριτήρια καταλληλότητας και επιλογής θέσεων εγκατάστασης διαχείρισης αποβλήτων. Ειδικότερα για τούς χώρους υγειονομικής ταφής (ΧΥΤΑ) τάσσονται ορισμένες απαγορεύσεις, όπως λ.χ. απαγόρευση εγκατάστασης σε περιοχές αρχαιολογικών χώρων, σε περιοχές προστασίας της φύσης κατά το ν. 1650/1986, εκτός αν η συγκεκριμένη χρήση έχει προβλεφθεί από άλλο διαχειριστικό σχέδιο ή άλλη νομοθετική ρύθμιση, σε οικιστικές περιοχές, κ.λ.π. Εν συνεχεία (παρ. 3.3) προσδιορίζονται κριτήρια συγκριτικής αξιολόγησης και επιλογής ΧΥΤΑ, όπως : α) γεωλογικά, υδρογεωλογικά και υδρολογικά κριτήρια (ποιότητα εδάφους, διάβρωση, τεκτονικά χαρακτηριστικά - διαπερατότητα εδάφους - βάθος, ποιότητα υπογείων υδάτων - απόσταση και σπουδαιότητα των δυναμένων να επηρεασθούν ρεμάτων και τελικών αποδεκτών), β) περιβαλλοντικά κριτήρια (σπουδαιότητα και απόσταση από ευαίσθητα οικοσυστήματα, σπουδαιότητα της χλωρίδας και πανίδας της περιοχής, αισθητική κατάσταση του κυρίως χώρου του ΧΥΤΑ, σε σχέση με τη δυνατότητα αναβάθμισής του), γ) χωροταξικά κριτήρια (απόσταση από οικισμούς, στρατιωτικές εγκαταστάσεις και στρατόπεδα, χώρους με παρουσία μεγάλου αριθμού ατόμων, αρχαιολογικούς χώρους, αεροδρόμια - κατεύθυνση επικρατούντων ανέμων - ευχέρεια παράκαμψης οικισμών για την πρόσβαση στου ΧΥΤΑ - οδική απόσταση του χώρου από το κέντρο βάρους της εξυπηρετούμενης περιοχής - υπάρχουσα επιβάρυνση της ευρύτερης περιοχής), δ) κριτήρια λειτουργικά (εδαφομορφολογία του χώρου, ευχέρεια απόκτησής του σε σχέση με το ιδιοκτησιακό του καθεστώς - διαθεσιμότητα υλικού επικάλυψης), ε) κριτήρια οικονομικού κόστους. Εξάλλου, στην παρ. 3.3.3 του ίδιου άρθρου ορίζονται τα εξής «εξειδίκευση των κριτηρίων συγκριτικής αξιολόγησης και επιλογής. Κατά την κατάρτιση ταυ πλαισίου του περιφερειακού σχεδιασμού τα πιο πάνω κριτήρια μπορούν να εξειδικευθούν από το Νομαρχιακό Συμβούλιο, εφόσον κριθεί απαραίτητο, ως εξής : α. προστίθενται και άλλα κριτήρια αξιολόγησης και επιλογής, β. τα κριτήρια αυτά μπορούν υα αναλυθούν σε περισσότερα επί μέρους κριτήρια, γ. τα κριτήρια σταθμίζονται με συγκεκριμένο συντελεστή βάρους τα καθένα, δ. αποφασίζεται συγκεκριμένος τρόπος (οδηγός) βαθμολόγησης του χώρου σε σχέση με την ανταπόκρισή του σε καθένα από τα κριτήρια". Τέλος, με την υπ αριθ. 113944/27-10-1997 απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Γεωργίας, Εμπορικής Ναυτιλίας και Δημοσίας Τάξεως και των Υφυπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης, Ανάπτυξης Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Υγείας Πρόνοιας (ΦΕΚ Β. 1016/17-11-1997) θεσπίσθηκε «Εθνικός σχεδιασμός διαχείρισης στερεών αποβλήτων (Γενικές κατευθύνσεις της πολιτικής διαχείρισης των στερεών αποβλήτων)α. Σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 1.1 της απόφασης αυτής, μετά την προέγκριση χωροθέτησης ακολουθεί η διαδικασία κατάθεσης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων με τη δημοσιοποίηση από το οικείο Νομαρχιακό Συμβούλιο, αξιολόγηση από τα συναρμόδια Υπουργεία και έγκριση περιβαλλοντικών όρων, με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργού
11° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
(βλ. ΟλΣτΕ 3610/2002, ΣτΕ 769/2005, ΣτΕ 1071/2005, ΣτΕ 2685/2004).
Με την υπό κρίση αίτηση, κατ' ορθή εκτίμηση του δικογράφου της, εκθέτουν οι αιτούντες ότι τυγχάνουν κάτοικοι της περιφέρειας του δήμου Λευκίμμης νομού Κέρκυρας, στην περιοχή «Μισοράχια» ή «Μεσοράχια» της οποίας άρχισαν οι εργασίες κατασκευής Χ.Υ.Τ.Α., η ολοκλήρωση και θέση σε λειτουργία του οποίου είναι βέβαιο ότι θα προξενήσει ολοκληρωτική και ανεπανόρθωτη καταστροφή στοιχείων του ζωτικού τους χώρου. Με βάση τα πραγματικά αυτά περιστατικά και επικαλούμενοι επείγουσα περίπτωση κι επικείμενο κίνδυνο ζητούν οι αιτούντες τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων με τη μορφή της προσωρινής ρύθμισης κατάστασης, και ειδικότερα να διαταχθεί η προσωρινή παύση των ανωτέρω εργασιών, που διενεργούνται από την τέταρτη των καθών σ’ εκτέλεση σύμβασης έργου, που συνδέει αυτήν ως ανάδοχο με το ω τρίτο των καθών ν.π.δ.δ. ως εργοδότη, η οποία καταρτίσθηκε επί τη βάσει . πλημμελώς εκδοθεισών διοικητικών πράξεων των οργάνων της πρώτης και .της δεύτερης των καθών. Ζητούν επίσης να επιβληθεί χρηματική ποινή εις βάρος των καθών ύψους 50.000,00 ευρώ για κάθε παραβίαση του διατακτικού της εκδοθησόμενης απόφασης και να καταδικασθούν αυτοί( στη δικαστική τους δαπάνη.
Η αίτηση παραδεκτά εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. προκειμένου να συζητηθεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682 επόμ. του ΚΠολΔ), απορριπτομένου ως νόμω αβασίμου του ισχυρισμού των καθών περί στέρησης δικαιοδοσίας των πολιτικών δικαστηρίων για την εκδίκαση της υπό κρίση διαφοράς, καθόσον α διαφορές που δημιουργούνται από την παρεμπόδιση της χρήσης κοινοχρήστων πραγμάτων, η οποία προσβάλλει άμεσα την προσωπικότητα του χρήστη και οφείλονται σε υλικές ενέργειες των διοικητικών οργάνων, όταν οι αξιώσεις που δίδει ο νόμος προς προστασία του ανωτέρω ιδιωτικού δικαιώματος είναι η άρση της προσβολής και η παράλειψη αυτής στο μέλλον, υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων, γιατί ανάγονται σε έννομες σχέσεις ιδιωτικού δικαίου (ΜΠρΚαλ 109/2003, ΝοΒ 2004, 1246, ΜΠρΚορ 2536/2001, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΑθ 10691/1997, Περ.Δ. 3/1997, 379, ΠΠρΑθ 1026/1994, ΑρχΝ 1995, 59). Είναι πλήρως ορισμένη, περιέχουσα όλα τα κατά νόμον αναγκαία στοιχεία, δηλαδή εκείνα που προσδιορίζουν το ασφαλιστέο δικαίωμα των αιτούντων προς προστασία του οποίου επιδιώκεται το ασφαλιστικό μέτρο (άρθρο 57 του Α.Κ.) και την έννοια της επείγουσας περίπτωσης και του επικειμένου κινδύνου, απορριπτομένου ως αβασίμου του περί αοριστίας ισχυρισμού των καθών. Είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις προεκτεθείσες διατάξεις, καθώς και σ' αυτές των άρθρων 176, 731, 732 του ΚΠολΔ, πλην του παρεπομένου αιτήματος περί απειλής εις βάρος των καθών χρηματικής ποινής ύψους 50.000,00 ευρώ για κάθε παραβίαση του διατακτικού της εκδοθησόμενης απόφασης, το οποίο κρίνεται απορριπτέο ως νόμω αβάσιμο για το πέραν του προβλεπόμενου από τη διάταξη του άρθρου 947 παρ. 1 του ΚΠολΔ ποσά, ήτοι, για το πέραν των 5.900,00 ευρώ ποσό, χωρίς τα αιτούμενα ασφαλιστικά μέτρα να προσκρούουν στον απαγορευτικό κανόνα του άρθρου 692 παρ. 4 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με τον οποίο τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει να συνίστανται στην ικανοποίηση του δικαιώματος, του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή διατήρηση, εφόσον με τα μέτρα αυτά δεν επιτρέπεται η δημιουργία αμετάκλητων καταστάσεων στις σχέσεις των διαδίκων, σε τρόπο ώστε να ματαιώνεται ο τελικός σκοπός της οριστικής δικαστικής προστασίας. Ο πιο πάνω κανόνας έχει εφαρμογή και στο ασφαλιστικά μέτρο της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης (άρθρα 731 και 732 του ΚΠολΔ), το οποίο κατά το σκοπό του δε διαφέρει από τα υπόλοιπα ασφαλιστικά μέτρα, εφόσον και αυτό συνδέεται τελολογικά με κάποιο δικαίωμα, που πρέπει να προστατευθεί προσωρινά, για να μη δημιουργηθούν μέχρι την περάτωση της κύριας δίκης αμετάκλητες καταστάσεις, που θα μπορούσαν να ματαιώσουν το σκοπό της δίκης αυτής. Ωστόσο, επί ρύθμισης διαρκών (συμβατικών ή νομίμων) ενοχών για παροχή ή παράλειψη (τέτοια είναι και η υποχρέωση παράλειψης προσβολής της προσωπικότητας με τη ρύπανση του περιβάλλοντος) είναι συνήθως δυνατή η προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης, χωρίς αυτό να συνιστά ολοκληρωτική ικανοποίηση του αντίστοιχου δικαιώματος, καθόσον πρόκειται για ρύθμιση προς το σκοπό θέσης σε λειτουργία διαρκούς έννομης κατάστασης, όπως η προστασία της προσωπικότητας και η ρύθμιση αυτή δεν απολήγει σε ικανοποίηση της ασφαλιζόμενης απαίτησης, αφού είναι προσωρινή (ΜΠρθεσ 19938/2006, Αρμ 2006, 1076, ΜΠρΘεσ 12162/1993, Αρμ 1994, 182, ΜονΠρΑθ 1347/1989, Δ 1989, 319, ΜονΠρΑθ 15611/1989, Δ 1990, 874, ΜονΠρΑθ 16255/1989, ΕλΔ 1990, 1546, Κ. Μπέη, ΠολΔικ, V, σελ. 776, 834, βλ. περιπτωσιολογία σε
12° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, (Κράνης), ΕρμΚΠολΔ, 2000, άρθρα 731-732 αριθ. 5). Εξάλλου, η ένσταση των καθών η αίτηση περί έλλειψης κατεπείγοντος κι επικειμένου κινδύνου πρέπει υ' απορριφθεί ως αβάσιμη, καθόσον το στοιχείο αυτό, σύμφωνα και με τα προεκτεθέντα στη μείζονα σκέψη της παρούσας απόφασης, θεωρείται ότι υφίσταται διαρκώς στην περίπτωση παρεμπόδισης της χρήσης του δικαιώματος επί της ιδίας προσωπικότητας. Κατά συνέπεια η αίτηση πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Κατά την έναρξη της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήρια άσκησαν τις υπό στοιχ. Α1, Α2, Α3, Α4, Α5 και Α6 πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των αιτούντων τα αναγραφόμενα στο προεισαγωγικό τμήμα της παρούσας υπ αριθ. 1-111, 1-110, 1-120, 1-109, 1-135, 1-19, αντιστοίχως, φυσικά πρόσωπα, επικαλούμενα άμεσο έννομο συμφέρον συνιστάμενο στην αποτροπή της ολοκλήρωσης κατασκευής και λετουργίας του επίμαχου Χ.Υ.Τ.Α. προς αποσόβηση του βάσιμου κινδύνου βλάβης του περιβάλλοντος της ι περιοχής, όπου κείνται οι κατοικίες τους και στεγάζονται οι επιχειρήσεις τους. Εξάλλου, υπέρ του τρίτου των καθών ν.π.δ.δ. άσκησαν τις υπό στοιχ. Β1, Β2 και Β3 πρόσθετες παρεμβάσεις οι Δήμοι : Μελιτειέων, Κορισσίων και Κερκυραίων του νομού Κέρκυρας, αντιστοίχως, νομίμως εκπροσωπούμενοι από τους Δημάρχους αυτών, επικαλούμενοι άμεσο έννομο συμφέρον από τη νομοθετημένη αρμοδιότητά τους να φροντίζουν για την προστασία της υγείας των δημοτών τους, η οποία θα εκτεθεί σε κίνδυνο από τη μη ολοκλήρωση κα εν συνεχεία μη θέση σε λειτουργία του επίμαχου Χ.Υ.Τ.Α., έστω και προσωρινή, καθόσον, αναφορικά με τους εκ των προσθέτως παρεμβαινόντων Δήμο Μελιτειέων και Κορισσίων, η λειτουργία του υπόψη χώρου Θα εξυπηρετεί και αυτούς, ενώ αναφορικά με τον εκ των προσθέτως παρεμβαινόντων Δήμο Κερκυραίων, το υπόψη έργο φέρεται εντασσόμενο ως υποέργο, προ0πολογισμού 4.500.000,00 ευρώ, στο συνολικό της κατασκευής ΧΥΤΑ και αποκατάστασης χωματερών Ιονίων Νησιών, στο οποίο περιλαμβάνεται και το υποέργο της αποκατάστασης χωματερών του δήμου Κερκυραίων, προϋπολογισμού 2.800.000,00 ευρώ, οπότε αν δεν περατωθούν αυτά έως το ορισθέν καταληκτικό χρονικό σημείο της 30-6-2008, θ' απενταχθούν από το Ταμείο Συνοχής όλα τα υποέργα. Οι ευ λόγω πρόσθετες παρεμβάσεις, οι οποίες καταχωρήθηκαν επί του σώματος της ένδικης αίτησης, λόγω της μη τήρησης πρακτικών συνεδρίασης στην προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, παραδεκτά εισάγονται για να συζητηθούν ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού σ' εκκρεμοδικία της ένδικης αίτησης, είναι νόμιμες, στηριζόμενες στις διατάξεις των άρθρων 80 και 686 παρ. 6 του ΚΠολΔ, (βλ. Ολ ΑΠ 38/1997, ΕλΔ 39, 55, ΑΠ 573/2006, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ), πρέπει, συνεπώς, να ερευνηθούν περαιτέρω κατ' ουσίαν, συνεκδικαζόμενες με την αίτηση (άρθρα 31 και 246 του ΚΠολΔ).
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων Σπυρίδωνα Κουρή του Δημητρίου, κατοίκου Λευκίμμης Κέρκυρας και Σωτηρίου Βλάχου, κατοίκου Κέρκυρας, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, εκτιμώμενες καθ' εαυτές και σε συνδυασμό μεταξύ τους κατ κατά το λόγο της γνώσης και της αξιοπιστίας του κάθε μάρτυρα, από ης ομολογίες των διαδίκων, όπως αυτές διατυπώνονται στα δικόγραφα που κατέθεσαν στο Δικαστήριο και όλα όσα ανέπτυξαν προφορικά στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, και με τα έγγραφα σημειώματά τους οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, από τα έγγραφα, που νομότυπα προσκομίζουν οι διάδικοι, χωρίς να ληφθεί υπόψη η υπ αριθ. 247/28-2-2008 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πατρών του Κωνσταντίνου Κάντα του Δημητρίου, κατοίκου Πατρών, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, καθόσον δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας ότι ελήφθη αυτή κατόπιν νομότυπης κλήτευσης των αντιδίκων των εξεταζόντων (ΑΠ 1379/2006, δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 688/2002, ΕλΔ 44, 725, ΑΠ 1490/2001, ΕJιΔ 44, 961, ΕφΘεσ 3263/2004, δημοQ. ΝΟΜΟΣ), προϋπόθεση, η οποία ισχύει και στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (ΜΠρΟεσ 14372/2004, ΧρΙΔ 2004, 1010, ΜπρΑΘ 5208/2000, ΜΠρΑθ 28985/1998, ΑΠ 739/1988, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ), πιθανολογήθηκαν τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά ; Με τις υπ' αριθ. πρωτ. 6391/29-9-1998 και 7293/9-8-1999 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Ιονίων Νήσων εγκρίθηκαν, αντιστοίχως, η προέγκριση χωροθέτησης του Έργου Κατασκευής Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (Χ.Υ.Τ.Α.) Νότιας Κέρκυρας στη θέση «Μισοραχιά» του δήμου Λευκίμμης νομού Κέρκυρας και α περιβαλλοντικοί όροι για την κατασκευή, λειτουργία και επανένταξη του χώρου αυτού. Οι ανωτέρω διοικητικές πράξεις
13° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
δεν έχουν ανακληθεί διοικητικά ούτε ακυρωθεί δικαστικό, επομένως με βάση το τεκμήριο της νομιμότητας, το οποίο αποβλέπει στην ασφάλεια της σταθερότητας των εννόμων σχέσεων μεταξύ δημόσιας διοίκησης και διοικουμένων, συμπληρώνεται δε και με τα τεκμήρια γνησιότητας και αλήθειας του περιεχομένου τους, οι αποφάσεις αυτές παράγουν αποτελέσματα, δηλαδή όλες τις συνέπειες των νομίμων πράξεων. Επί τη βάσει των εν λόγω αποφάσεων το τρίτο των καθών ν.π.δ.δ., το οποίο συστάθηκε κατ' άρθρα 190 και 194 του ΔΚΚ, με σκοπό τη διαχείριση των απορριμμάτων και την προστασία του περιβάλλοντος στο νομό Κέρκυρας, δρομολόγησε, ως φορέας υλοποίησης του έργου δημιουργίας Χ.Υ.Τ.Α. στη νότια Κέρκυρα, τη διαδικασία προμελέτης σχεδιασμού του έργου και των τευχών δημοπράτησης, καθώς και χρηματοδότησης από την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων στα πλαίσια κοινοτικών προγραμμάτων, η τελευταία δε ενέταξε το υπόψη έργο στην ομάδα έργων «Κατασκευής Χώρων Υγειονομικής Ταφής και Αποκατάστασης Χωματερών Περιφέρειας Ιονίων Νησιών» και με την υπ’ αριθ. ccί : 2002 GR 16C ΡΕ 010/24-12-2002 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εγκρίθηκε η χορήγηση συνδρομής για την κατασκευή του έργου αυτού. Ακολούθως, με την υπ' αριθ. 49/115-6-2005 απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του τρίτου των καθών κρινόμενη αίτηση εγκρίθηκαν οι δρα διακήρυξης, τα τεύχη δημοπράτησης και η προμελέτη για τη διενέργεια του διαγωνισμού προς κατασκευή του επίμαχου έργου «Δημιουργία Χ.Υ.Τ.Α. Νότιας Κέρκυρας», όπως αυτά θεωρήθηκαν από την ΤΥΔΚ της Π.Ι.Ν., ενώ η Διαχειριστική Αρχή της Π.Ι.Ν. με την υπ' αριθ. 3338/117-6-2005 πράξη της αποφάνθηκε περί της αντιστοιχίας και συμφωνίας των τευχών δημοπράτησης και προμελέτης του επίμαχου έργου με την εγκριτική απόφαση ένταξής του στο Ταμείο Συνοχής. Κατά των προαναφερομένων υπ’ αριθ. 49/2005 απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής του τρίτου των καθών και υπ' αριθ. 3338/2005 απόφασης του Γενικού Γραμματέα της Π.Ι.Ν., το εδρεύον στη Λευκίμμη Κέρκυρας σωματείο με την επωνυμία «Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Σύλλογος Λευκίμμης «ΤΟ ΑΛΕΥΧΙΜΟΝ"», νομίμως εκπροσωπούμενο και η εδρεύουσα στην Κέρκυρα αστική μη κερδοσκοπική εταιρία με την επωνυμία «Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας — Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία», νομίμως εκπροσωπούμενη, επικαλούμενοι πιθανότητα ανεπανόρθωτης βλάβης του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος της νήσου Κέρκυρας και ειδικότερα της περιοχής της Λευκίμμης από την κατασκευή του επιδίκου έργου, άσκησαν ενώπιον τον Συμβουλίου της Επικρατείας την υπ’ αριθ. έκβ. κατάθεσης 7082/7-11-2005 αίτηση ακύρωσης και με αφορμή αυτήν την από 29-11-2005 αίτηση αναστολής εκτέλεσης των προσβαλλομένων διοικητικών πράξεων ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, η οποία με την υπ' αριθ. 72/2008 απόφασή της απέρριψε την αίτηση αυτή, με το αιτιολογικό ότι η βλάβη των αιτούντων, και αληθής υποτιθέμενη, δεν προέρχεται από τις προσβληθείσες ενώπιόν της διοικητικές πράξεις, αλλά από τις προηγηθείσες υπ' αριθ. 6391/1998 και 7293/1999 του Γενικού Γραμματέα της Π.Ι.Ν. περί προέγκρισης της χωροθέτησης και περί έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων του επίμαχου έργου, αντιστοίχως. Στη συνέχεια, μετά την αξιολόγηση του φακέλου των προσφορών των διαγωνιζομένων, η εκτελεστική επιτροπή του τρίτου των καθών η κρινόμενη αίτηση με την υπ' αριθ. 107/2006 απόφασή της ενέκρινε την κατακυρωτική πράξη του διαγωνισμού, για την ανάθεση του επιδίκου έργου «Μελέτη - Κατασκευή ΧΥΤΑ Νότιας Κέρκυρας», και ανακήρυξε ανάδοχο την τέταρτη των καθών εδρεύουσα στην Κέρκυρα ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «ΔΟΜΟΚΑΤ ΑΤΕ», μετά δε την ολοκλήρωση του ελέγχου νομιμότητας του σχεδίου της οικείας σύμβασης από το Ελεγκτικό Συνέδριο, υπογράφηκε την 16-3-2007 η υπ' αριθ. 98/2007 εργολαβική σύμβαση για την κατασκευή αυτού. Κατά της προαναφερθείσας υπ' αριθ. 107/2006 απόφασης και υπ' αριθ. 98/2007 εργολαβικής σύμβασης το παραπάνω σωματείο με την επωνυμία «Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Σύλλογος Λευκίμμης «ΤΟ ΑΛΕΥΧΙΜΟΝ»», νομίμως εκπροσωπούμενο, επικαλούμενο την αυτή ως άνω πιθανότητα πρόκλησης ανεπανόρθωτης βλάβης του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος της νήσου Κέρκυρας και ειδικότερα της περιοχής της Λευκίμμης από την κατασκευή του επιδίκου έργου, άσκησε ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας την από 16-4-2007 αίτηση αναστολής εκτέλεσης των προσβαλλομένων διοικητικών πράξεων, η οποία με την υπ' αριθ. 73/2008 απόφασή της απέρριψε την αίτηση αυτή, με το αιτιολογικό ότι, αναφορικά μεν με την προσβληθείσα υπ' αριθ. 107/2006 απόφαση δεν υφίσταται περίπτωση χορήγησης αναστολής, αφού καταρτίσθηκε η σύμβαση στην οποία αφορά, με την επάλληλη σκέψη ότι η βλάβη των εκπρο-
14° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
σωπουμένων από το αιτούν σωματείο μελών του, και αληθής υποτιθέμενη δεν προέρχεται απ’ αυτήν, αλλά από τις προηγηθείσες υπ' αριθ. 6391/1998 και 7293/1999 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα της Π.Ι.Ν. περί προέγκρισης της χωροθέτησης και περί έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων του επίμαχου έργου, αντιστοίχως, αναφορικά δε με την προσβληθείσα υπ' αριθ. 98/2007 εργολαβική σύμβαση για το λόγο ότι το ΣτΕ είναι αρμόδιο μόνο για την ακύρωση μονομερών εκτελεστών διοικητικών πράξεων και όχι διοικητικών συμβάσεων. Οι αιτούντες επικαλούνται πλημμέλεια όλης της διοικητικής διαδικασίας από του σταδίου της επιλογής και προέγκρισης χωροθέτησης του επιδίκου ΧΥΤΑ έως της έναρξης κατασκευής αυτού, χωρίς ωστόσο κάποια από τις επιμέρους ατομικές διοικητικές πράξεις να προσβληθεί αρμοδίως. Εφόσον λοιπόν οι νομιμοποιούμενοι να προσβάλουν τις εν λόγω πράξεις αδράνησαν και παρήλθε άπρακτη η νόμιμη προθεσμία, καλύπτονται αυτές οριστικά από το τεκμήριο νομιμότητας, το οποίο κατέστη αμάχητο πλέον και συνεπώς δεσμευτικό για τους ενδιαφερόμενους, ήτοι, νόσο για τους διοικούμενους όσο και για τη διοίκηση. Συνεπώς, οι προαναφερθείσες διοικητικές πράξεις κατέστησαν απρόσβλητες, και το παρόν πολιτικό Δικαστήριο δεν μπορεί ούτε παρεμπιπτόντως να προβεί στον έλεγχο της διακριτικής εξουσίας των ανωτέρω διοικητικών οργάνων ή της ουσιαστικής τους κρίσης ως προς τα πραγματικά περιστατικά, και η επί τη βάσει αυτών κατασκευή του επίμαχου Χ.Υ.Τ.Α., δεν μπορεί να πιθανολογηθεί ότι γίνεται χωρίς δικαίωμα, δεκτής γενομένης ως κατ' ουσίαν βάσιμης της σχετικής ένστασης των καθών, η οποία είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις αναφερθείσες στη μείζονα σκέψη διατάξεις. Οι αιτούντες δεν προβάλλουν την αντένσταση περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος του τρίτου των καθών ή περί υστέρησης της σπουδαιότητάς του έναντι του προσβαλλόμενου δικαιώματος της προσωπικότητάς τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 281 του Α.Κ. και. 25 παρ. 3 του Συντάγματος, ωστόσο, και αν ήθελε εκτιμηθεί από το συνολικό περιεχόμενο της ένδικης αίτησης ότι καθ' υποφοράν προβάλλεται τέτοια αντένσταση, τότε πρέπει ν' απορριφθεί αυτή ως κατ' ουσίαν αβάσιμη, καθόσον από τα αυτά ως άνω αποδεικτικά στοιχεία πιθανολογήθηκε ότι το συγκεκριμένο έργο συνίσταται στην εγκατάσταση Χ.Υ.Τ.Α. στη θέση «Μισοράχια» ή «Μεσοράχια» του δήμου Λευκίμμης νομού Κέρκυρας, σε έκταση 100.176 τ.μ., τμήμα της οποίας θα διατεθεί για τις εργασίες διάθεσης των απορριμμάτων (ενεργός Χ.Υ.Τ.Α.). Οι αιτούντες προβάλλουν ότι η θέση αυτή επιλέχθηκε χωρίς να ληφθούν υπόψη τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά της και οι όροι της υπ' αριθ. Ε1 β/301/1964 Υγειονομικής Διάταξης, ώστε η επιτευχθεί η μέγιστη προστασία των στοιχείων του ζωτικού τους χώρου, δεδομένου ότι παρεμποδίζεται η επέκταση των υφισταμένων οικισμών, η απόσταση αυτής από την πλησιέστερη κατοικία είναι 300 μ., από τον οικισμό Νεοχωρίου είναι 1.000 μ., από την πόλη της Λευκίμμης είναι 1.300 μ., από το ποτάμι της Λευκίμμης είναι 950 μ., από το ποτάμι «Σωτήρας» είναι 200 μ., από τον κύριο χείμαρρο του ποταμού της Λευκίμμης είναι 350 μ., από το Λιμένα είναι 1.350 μ., από το προτεινόμενο με το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο βιοτεχνικό πάρκο είναι 700 μ., επιπλέον δε η υπόψη περιοχή είναι εκτεθειμένη σε ισχυρούς ανέμους λόγω της έλλειψης ορεινών όγκων, ενώ τμήμα της έκτασης αυτής, εμβαδού 6.500 περίπου τ.μ. αποτελεί δασική έκταση. Ωστόσο, πέραν του γεγονότος ότι η επικαλούμενη από τους αιτούντες υπ' αριθ. Ε1β/301/1964 Υγειονομική Διάταξη δεν εφαρμόζεται στην προκείμενη υπόθεση, ενόψει του χρόνου έκδοσης της προαναφερθείσας υπ' αριθ. 6391/29-9-1998 πράξης προέγκρισης χωροθέτησης του επιδίκου έργου, ήτοι, μετά τη δημοσίευση κατά την 17-5-1996 στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης της υπ' αριθ. 69728/824/16-5-1996 ΚΥΑ, κατ' άρθρα 23 της οποίας, από την έναρξη ισχύος της, ήτοι, από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, καταργείται η υπ' αριθ. 49541/1424/1986 ΚΥΑ, καθώς και κάθε άλλη διάταξη, που αντίκειται στις διατάξεις αυτής ή ανάγεται σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτήν, συνεπώς, η διαδικασία επιλογής του επίμαχου Χ.Υ.Τ.Α. διέπεται από τις ειδικές για την διαχείριση στερεών αποβλήτων διατάξεις των υπ' αριθ. 114218/31-10-1997, 69728/824/16-5-1996 και 113944/27-10-1997 κοινών υπουργικών αποφάσεων (βλ. μείζονα σκέψη, πρβλ. ΣτΕ 973/2005, ΣτΕ 2208/2002), για τις οποίες δεν προβάλλονται ιδιαίτερες αιτιάσεις, από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας πιθανολογήθηκε ότι τόσον η μελέτη για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την προέγκριση χωροθέτησης του επίμαχου έργου, όσο και η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από την κατασκευή αυτού, στην κατάρτιση της οποίας συμμετείχαν οι επιστήμονες εκείνοι, οι οποίοι έχουν την απαιτούμενη για την εξέταση των επιπτώσεων του έργου ειδικότητα και ειδικότερα : επιστήμονες
15° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
με ειδικότητες μηχανικού περιβάλλοντος, χημικού μηχανικού, πολιτικού μηχανικού, σύμβουλου ανάπτυξης, μελετήθηκε διεξοδικά η μορφή του εδάφους και ερευνήθηκε το ζήτημα της τυχόν επίδρασης στον τοπικό υδροφόρο ορίζοντα, προβλέφθηκε δε αφενός μεν η εκτέλεση έργων διαμόρφωσης και στεγανοποίησης του χώρου με το σύστημα της «σύνθετης στεγάνωσης, η οποία αποτελείται από στεγανωτική αργιλική στρώση από αδιαπέρατα υλικά, κατάλληλα συμπιεσμένα, γεωμεμβράνη από σκληρό πολυαιθυλένιο ελάχιστου πάχους 1,5 ml, γεωύφασμα πολυπροπυλενίου και αποστραγγιστική στρώση προστασίας 30 cm ατό χαλίκι, ενώ εκτιμήθηκε ότι λόγω του αδιαπέρατου υπόβαθρου της περιοχής του ΧΥΤΑ, δεν απαιτείται η διαμόρφωση επιπλέον στεγανωτικής στρώσης, αλλά η συμπύκνωση του πυθμένα του χώρου με επάλληλες διελεύσεις συμπυκνωτήρα, αφού προηγηθούν φυσικά οι εργασίες αφαίρεσης της φυτικής γης και οι εργασίες διαμορφώσεων (παρ.,.5.3.2.ί), αφετέρου δε το έργο συλλογής στραγγισμάτων σε αγωγούς που θα τοποθετηθούν στον πυθμένα του χώρου, οι οποίοι θα καταλήγουν στις δεξαμενές, από τις οποίες τα στραγγίσματα θα τροφοδοτούν τον Τεχνητό Υδροβιότοπο, ο οποίος αποτελεί και τη βασική μονάδα για την επεξεργασία τους (παρ. 5.3.2.ίΑ). Εξάλλου, στην ίδια Μ.Π.Ε. αντιμετωπίζονται ενδελεχώς οι επιπτώσεις τόσο κατά τη φάση κατασκευής όσο και κατά τη φάση λειτουργίας του έργου, όπως, επιπτώσεις στο ανθρωπογενές περιβάλλον, στη Χλωρίδα και πανίδα, ποιότητα ατμόσφαιρας, εκπομπές βιοαερίου, οσμών, σκόνης, θορύβου, καπνού, σωματιδίων, στερεά απόβλητα, κυκλοφορία, επιπτώσεις στη φυσιογνωμία και στο κλίμα της περιοχής κι αισθητική του τοπίου και λοιπές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθώς και η αντιμετώπισή τους, ενώ, αναφορικά μεν με τις χρήσεις γης στην ευρύτερη περιοχή, όπου δεν υπάρχουν μεγάλες ευκαιρίες ανάπτυξης της γεωργίας, επειδή περικλειόμενη από την τουριστική ζώνη η χρήση αυτή επικεντρώνεται σε άλλους τομείς προβλέπεται ότι δεν θα επηρεαστούν αρνητικά από την εγκατάσταση του έργου στο συγκεκριμένο χώρο, αναφορικά δε με την κατεύθυνση και ένταση των ανέμων στην υπόψη περιοχή καταγράφεται η νηνεμία να εμφανίζεται σε ποσοστά 44,8%, η μη επικράτηση ανέμων ως προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, η ταχύτητα >3Β ν' ανέρχεται σε ποσοστά μόλις 13,5%, η διάθεση φυσικής περιφερειακής δενδρώδους προκάλυψης, η οποία πρακτικά αποτελεί φραγμό στην όποια μεταφορά ρύπων στην περιοχή, και η εκτίμηση ότι δεν θα δημιουργηθούν προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή του επίμαχου έργου από τους επικρατούντες ανέμους. Καταλήγει δε συμπερασματικά αυτή (Μ.Π.Ε.) ότι πρόκειται για σημαντικότατο έργο κοινής ωφελείας, το οποίο θα έχει και θετικές επιπτώσεις (αντισταθμιστικά οφέλη, δημιουργία θέσεων εργασίας στο χώρο διάθεσης, μείωση των προβλημάτων με την παύση λειτουργίας των μη ελεγχομένων χωματερών) υπό την προϋπόθεση τήρησης των προτεινομένων αυστηρών μέτρων για την αντιμετώπιση όλων των δυσμενών επιπτώσεων, στα οποία περιλαμβάνεται και η λήψη μέτρων αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας, σύστημα παρακολούθησης της συμπεριφοράς του χώρου τόσο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του όσο και μετά την ολοκλήρωσή του ως χώρου διάθεσης. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι ο χώρος αυτός απέχει περί τα 700 μέτρα από το προτεινόμενο με το Γ.Π.Σ. βιοτεχνικό πάρκο και περί τα 400 μέτρα από την εγκατάσταση μονάδας βιολογικού καθαρισμού, στοιχεία τα οποία δεν ελήφθησαν υπόψη από τη Μ.Π.Ε., ωστόσο, ουδόλως προκύπτει ότι είναι νομικώς ανεπίτρεπτη η εγκατάσταση Χ.Υ.Τ.Α. σε περιοχή με χρήσεις όπως οι ανωτέρω, ο συγκεκριμένος δε ΧΥΤΑ, έργο υποδομής περιβαλλοντικού χαρακτήρα, εξυπηρετεί και την περιοχή όπου εγκαθίσταται. Από κανένα στοιχείο δεν πιθανολογήθηκε ότι εντός του επιδίκου χώρου εγκατάστασης του ΧΥΤΑ υπάρχει τμήμα δασικής έκτασης, εμβαδού 6.500 τ.μ., καθόσον, δεν υπάρχει σχετική πράξη της Διεύθυνσης Χωροταξίας και Προστασίας Περιβάλλοντος, η οποία ήταν αρμόδια προς τούτο κατά τον επίμαχο χρόνο, ενόψει του εκτελούμενου, δυνάμει διατάξεων που εντάσσονται στην περιβαλλοντική νομοθεσία, έργου, στο οποίο αφορά η πράξη αυτή (άρθρα 1 παρ. 2, 6 παρ. 2, 30 του π.δ. 402/1988, 1 παρ. 1 του π.δ. 356/1990), ωστόσο, και αν ακόμη υπήρχε η επικαλούμενη από τους αιτούντες δασική έκταση των 6.500 τ.μ., δεν είναι ανεπίτρεπτη η πρόβλεψη της δυνατότητας να εγκατασταθεί και να λειτουργήσει βασικό έργο υποδομής, όπως ο ΧΥΤΑ, επ’ αυτής, εφόσον το έργο αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για την προστασία της δημόσιας υγείας και τη διασφάλιση στοιχειώδους επιπέδου ποιότητας ζωής των κατοίκων της περιοχής, καθόσον πιθανολογήθηκε ότι η λειτουργία αυτού αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη για την οριστική διακοπή της λειτουργίας και την αποκατάσταση των διάσπαρτων χώρων ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων
16° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
στη Νότια Κέρκυρα. Εξάλλου, η επίμαχη θέση, η οποία απέχει περί τα 500 μέτρα από τον πλησιέστερο οικισμό, έχει επιλεγεί μεταξύ περισσοτέρων και ειδικότερα μεταξύ και άλλων δύο υποψηφίων θέσεων στα «ΠΑΡΙΑΝΑΤΙΚΑ» και στα «ΣΕΑΤΑ», κατόπιν συγκριτικής αξιολόγησης και αφού εκτιμήθηκαν όλες οι πιθανές θέσεις για την εγκατάσταση του υπόψη Έργου. Μάλιστα η Γνωμοδοτική Επιτροπή Καταλληλότητας Χ.Υ.Τ,Α. Νότιας Κέρκυρας επέλεξε κατά συντριπτική πλειοψηφία την επίδικη θέση (βλ. υπ’ αριθ. πρωτ. ΠΕΡ/οικ.59/7-1-1998 απόφαση του εν λόγω οργάνου), λόγω δε της καθυστέρησης υλοποίησης του επιδίκου έργου μετά τη λήψη των ανωτέρω αποφάσεων το εδρεύον στην Κέρκυρα σωματείο με την επωνυμία «Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος της Κέρκυρας», με την από 10-12-2005 επιστολή του, απευθυνόμενο προς : την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, το τρίτo των καθών η κρινόμενη αίτηση ν.π.δ.δ., τον Δήμαρχο Λευκίμμης και τα Μ.Μ.Ε., επισημαίνει την παράλειψη της διοίκησης να δρομολογήσει άμεσα την κατασκευή αυτού, τονίζει την εξαιτίας της παράλειψης αυτής μετατροπή όλου του νησιού σε μία ανεξέλεγκτη χωματερή με τις γνωστές σε όλους οικολογικές και αισθητικές συνέπειες και κάνει έκκληση προς το τρίτο των καθών ν.π.δ.δ. και τον Δήμαρχο Λευκίμμης να μεριμνήσουν για την επίσπευση των διαδικασιών εκτέλεσης αυτού. Με βάση τα παραπάνω πιθανολογηθέντα πραγματικά περιστατικά η σύμφωνα με τις παρατιθέμενες στη μείζονα σκέψη διατάξεις επιδίωξη της εξασφάλισης των καλύτερων δυνατών όρων διαβίωσης των κατοίκων της Νότιας Κέρκυρας με την κατασκευή βασικών έργων υποδομής, όπως ο επίμαχος ΧΥ.Τ.Α., η οποία πρέπει να συμπορεύεται προς την υποχρέωση για την προστασία του περιβάλλοντος, δεν παρίσταται καταχρηστική, λαμβανομένου επιπλέον υπόψη ότι κατά τη στάθμιση των εκατέρωθεν διακυβευομένων εννόμων αγαθών πρέπει να συνεκτιμώνται, πλην άλλων, ο ειδικότερος χαρακτήρας του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο προσδοκάται ότι θα εξυπηρετηθεί από το εν λόγω έργο υποδομής, πoυ περιλαμβάνει την εξασφάλιση της αναγκαίας έκτασης και τον εξοπλισμό της με τις απαιτούμενες εγκαταστάσεις για τη μεταφορά και διάθεση στο Χώρο ταφής των απορριμμάτων, τα οποία διαστρώνονται, συμπιέζονται και καλύπτονται με το κατάλληλο υλικό επικάλυψης, την ορθή διαχείριση των παραγομένων υγρών και αερίων που προκύπτουν από την αποσύνθεση των απορριμμάτων, και εντέλει την κάλυψη και αποκατάσταση του τοπίου μόλις ο χώρος κορεσθεί-, δεδομένου ότι η κατά τα ανωτέρω επιβαλλόμενη στάθμιση συναρτάται κάθε φορά προς το είδος και την έκταση της επαπειλούμενης βλάβης και τη φύση της ανάγκης που εξυπηρετείται με την εκτέλεση του ανωτέρω έργου (πρβλ. ΣτΕ Ολομ. 1672/2005). Κατ' ακολουθίαν, εφόσον δεν πιθανολογήθηκε βάσιμη απειλή επέλευσης προσβολής της προσωπικότητας των αιτούντων με τη διατάραξη των ζωτικών περιβαλλοντικών τους στοιχείων, ώστε να δικαιολογηθεί προληπτική δράση, ως αναγκαίος όρος για την αποτελεσματική προστασία τους, πρέπει ν' απορριφθούν η ένδικη αίτηση και οι πρόσθετες υπέρ των αιτούντων παρεμβάσεις ως κατ' ουσίαν αβάσιμες, να γίνουν δε δεκτές ως κατ' ουσίαν βάσιμες οι πρόσθετες υπέρ των καθών η αίτηση παρεμβάσεις. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων μερών, καθόσον η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόσθηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρο 179 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την υπ' αριθ. έκθ. κατάθεσης 2830/2007 αίτηση, τις υπό στοιχ. Α1, Α2, Α3, Α4, Α5 και Α6 πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των αιτούντων και τις υπό στοιχ. Β1, Β2 και Β3 πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των καθών η αίτηση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τις πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των αιτούντων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τις πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των καθών η αίτηση.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων μερών.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στην Κέρκυρα σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση την 20η Μαρτίου 2008, παρουσία και της Γραμματέως Ελένη Καρούμπη.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Παραθέτουμε το κείμενο της σχετικής απόφασης:
ΑΠΟΦΑΣΗ 586 /2008
Αριθμός έκθ. κατάθεσης αίτησης 2830/2007
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΊΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Συγκροτούμενο από τη Δικαστή Ιουλία Αργυροπούλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο την 20η Φεβρουαρίου 2008, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ – ΥΠΕΡ ΩΝ 0Ι ΥΠΟ ΣΤΟΙΧ. Α1 – Α6 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ : ....…… 27 ονόματα ………, κατοίκων Κάβου Λευκίμμης, που παραστάθηκαν οι υπό στοιχ. 2, 3, 11 και 22 δια και οι λοιποί μετά του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Γεωργίου Αγιώτατου.
ΤΩΝ ΚΑΘΩΝ Ο ΑΙΤΗΣΗ 1) Της Περιφέρειας /Ιονίων Νήσων, νομίμως εκπροσωπουμένης, που παραστάθηκε δια της Παρέδρου του Ν.Σ.Κ. Κωνσταντίνος Χριστοπούλου και της Δικ. Αντιπροσώπου Ν.Σ.Κ Ευγενίας Τσιλιμπάρη, 2) Της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Κέρκυρας, νομίμως εκπροσωπουμένης, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Ιωάννη Κοντού, 3) Του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Σύνδεσμος Καθαριότητας και Προστασίας του Περιβάλλοντος Νήσου Κέρκυρας», που εδρεύει στην Κέρκυρα κι εκπροσωπείται νομίμως, που παραστάθηκε δια των πληρεξουσίων του δικηγόρων Νίκου Ράλλη και Κωνσταντίνου Μπουχάγιαρ, 4) Της ανώνυμης εταιρίας με την επωνυμία «ΔΟΜΟΚΑΤ ΑΤΕ, που εδρεύει στην Κέρκυρα (οδός Καποδιστρίου αριθ. 36) κι εκπροσωπείται νομίμως, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου της δικηγόρου Άγγελου Σπίγγου.
ΤΟΥ ΥΠΕΡ ΟΥ ΟΙ ΥΠΟ ΣΤΟΙΧ. Β1 —Β3 ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ Του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Σύνδεσμος Καθαριότητας και Προστασίας του Περιβάλλοντος Νήσου Κέρκυρας», που εδρεύει στην Κέρκυρα κι εκπροσωπείται νομίμως, που παραστάθηκε δια των πληρεξουσίων του δικηγόρων Νίκου Ράλλη και Κωνσταντίνου Μπουχάγιαρ.
ΤΩΝ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ (στην υπό στοιχ. Α1 πρόσθετη παρέμβαση) : ….. …..
2° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
……. 111 ονόματα ……, κατοίκων απάντων Λευκίμμης Κέρκυρας, που παραστάθηκαν δια της πληρεξουσίου τους δικηγόρου Πανδώρας Κουλούρη.
ΤΩΝ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ (στην υπό στοιχ. Α2 πρόσθετη παρέμβαση) : …………… 134 ονόματα …………….., κατοίκων Λευκίμμης Κέρκυρας, που παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Γιάννη Μικρούλη.
ΤΩΝ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ (στην υπό στοιχ. Α6 πρόσθετη παρέμβαση) : …………… 19 ονόματα ………….. , κατοίκων Κάβου Λευκίμμης, που παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Γεωργίου Αγιώτατου.
ΤΩΝ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΩΝ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΤΡΙΤΟΥ ΤΩΝ ΚΑΘΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ Ν.Π.Δ.Δ. (υπό στοιχ. Β1 έως Β3 πρόσθετες παρεμβάσεις) :
1) Του Ο.Τ.Α. Δήμου Μελιτειέων, που εδρεύει στο δημοτικό διαμέρισμα Μωραΐτικων κι εκπροσωπείται νομίμως από τον Δήμαρχο αυτού, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Σπυρίδωνος Βαρθολομαίου, 2) Σου Ο.Τ.Α. Δήμου Κορισσίων, που εδρεύει στο δημοτικό διαμέρισμα Αργυράδων κι εκπροσωπείται νομίμως από τον Δήμαρχο αυτού, που παραστάθηκε δια της πληρεξουσίου του δικηγόρου Μαρκέλας Διανέλλου, 3) Του ΟΤΑ. Δήμου Κερκυραίων, που εδρεύει στην πόλη της Κέρκυρας κι εκπροσωπείται νομίμως από τον Δήμαρχο αυτού, που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Κωνσταντίνου Μπουχάγιαρ.
7° Φύλλο της υπ' αριθ. 586 /2008 απόφασης του Μονομελούc Πρωτοδικείου Κέρκυρας
Οι αιτούνrες ζητούν να γίνει δεκτή η από 29-11-2007 αίτηση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθ. έκθ. κατάθεσης 2830/2007 και προσδιορίσθηκε η συζήτησή της για την 9-1-2008 και μετά από διαδοχικές αναβολές για την παρούσα δικάσιμο, ενώ οι προσθέτως παρεμβαίνοντες ζητούν να γίνουν δεκτές οι προφορικώς ασκηθείσες πρόσθετες παρεμβάσεις τους.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης α πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτοί αυτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ο σεβασμός και η προστασία των αξιών που συνθέτουν την υπόσταση του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας (άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος), ενώ οι συνταγματικές διατάξεις καθιερώνουν επίσης το δικαίωμα ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 παρ. ' 1), το οποίο θεωρείται ως «κύριο θεμελιώδες δικαίωμα» (Μάνεση, Ατομικές ελευθερίες, σ. 105 επ., Παπαντωνίου, ΓενΑρχ, παρ. 27, Ράικο, Παραδόσεις συνταγματικού δικαίου, τ. Β. τεύχος β', σ. 23). Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 57 εδ. α' του Α.Κ. «όποιος προσβάλλεται παράνομα στην προσωπικότητά του έχει δικαίωμα ν' απαιτήσει ν' αρθεί η προσβολή και να μην επαναληφθεί στο μέλλον». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει άτι επί της προσβολής της προσωπικότητας, η οποία αποτελεί το σύνολο των αξιών που απαρτίζουν την ουσία του ανθρώπου, και στο επ’ αυτής δικαίωμα περικλείονται τα έννομα αγαθά της τιμής, της ζωή , της υπόληψης, της υγείας, της ελευθερίας, π ς σωματικής ακεραιότητας, του απόρρητου της ιδιωτικής ζωής, της εικόνας του προσώπου, κ.λ.π., τα οποία δεν αποτελούν αυτοτελή δικαιώματα, αλλά επιμέρους εκδηλώσεις, εκφάνσεις ή πλευρές του ενιαίου δικαιώματος επί της ιδίας προσωπικότητας, έτσι ώστε η προσβολή οποιασδήποτε έκφανσης αυτής να σημαίνει και προσβολή της συνολικής έννοιας προσωπικότητα (ΑΠ 195/2007, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ), ο νόμος καθιερώνει αντικειμενική ευθύνη του προσβαλόντος ως προς την αξίωση για την άρση της προσβολής και την παράλειψη αυτής στο μέλλον (ΑΠ 1143/2003, ΕλΔ 46, 394, ΕφΑθ 1688/1998,ΕλΔ 39, 667, ΕφΑθ 12154/1990, ΕλΔ 32, 1673). Συνεπώς, το άρθρο 57 ΑΚ συνιστά μία γενική ρήτρα και αποτελεί συγκερασμό των συνταγματικών διατάξεων των άρθρων 2 παρ. 1 και 5 παρ. 1, με συνέπεια στο δικαίωμα της προσωπικότητας να περιλαμβάνεται τόσο ο σεβασμός της αξίας του ανθρώπου, που είναι και ο πυρήνας του δικαιώματος, όσο και η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας. Ένα από τα αγαθά που απαρτίζουν την προσωπικότητα του ατόμου είναι και το περιβάλλον, φυσικό και πολιτιστικό, το οποίο είναι ο ζωτικός χώρος μέσα στον οποίο αναπτύσσεται, κινείται και δημιουργεί ο άνθρωπος, εφόσον δε συνιστά βασικό στοιχείο της ζωής του και συνεπώς είναι αναπόσπαστο μέρος της προσωπικότητάς του, η προσβολή του παρέχει αγώγιμη αξίωση θεμελιούμενη στο ανωτέρω άρθρο 57 του ΑΚ εναντίον εκείνου, από τη δράση του οποίου προέρχεται η βλαπτική ενέργεια, που αποτελεί την αιτία επιβάρυνσης του περιβάλλοντος (ΜονΠρΗρακ 802/2003, ΝοΒ 2003, 1458, ΜονΠρΒολ 1531/2002, ΕλΔ 43, 1497, ΜονΠρΤρικ 496/2001, ΠειρΔ 5, 536, ΜονΠρΣερ 12/1994, ΝοΒ 42; 1032, ΜονΠρΧαλκ 336/1992, ΕλΔ 33, 1513, ΜονΠρΝαυπλ 163/1991, ΝοΒ 39, 786, Ι. Καράκωστα, Η προστασία των περιβαλλοντικών αγαθών κλπ., μελέτη, ΝοΒ 1993, 45, ιδίου, Προσωπικότητα και τύπος, 3η έκδ. 2000, σ. 51, 54). Περαιτέρω, η προστασία των περιβαλλοντικών στοιχείων σε επίπεδο ιδιωτικού δικαίου, ως περιβάλλοντος οριοθετουμένου κατά το δίκαιο αυτό, του συνόλου των αγαθών που συνθέτουν το ζωτικό χώρο του ανθρώπου και περιλαμβάνει όλα τα φυσικά και τεχνητά αγαθά χάρη στα οποία δημιουργείται και αναπτύσσεται η προσωπικότητα του ατόμου και τα οποία είναι απαραίτητα για την επιβίωση, την υγιεινή διαβίωση και την εξασφάλιση ποιότητας ζωής, μπορεί να επιτευχθεί με την ενεργοποίηση των διατάξεων του ΑΚ για τα κοινά σε όλους και για τα κοινής χρήσεως πράγματα (άρθρα 966 και 967 του Α.Κ., βλ. ΜΠρΒολ 1503/2004, Αρμ 2005, 12, Ι. Καράκωστα, Περιβάλλον και Δίκαιο, 2006, σελ. 354 επ.), όπως είναι ο ατμοσφαιρικός αέρας, η θάλασσα, τα γλυκά νερά, που εντάσσονται στην ευρύτερη έννοια του περιβάλλοντος (γήινου, υδάτινου, αέρινου) και συμπίπτουν σε μεγάλο βαθμό με τα σημαντικότερα αγαθά. Το δικαίωμα χρήσης των εν λόγω πραγμάτων αποτελεί ιδιωτικού δικαίου έκφανση του συνταγματικά κατοχυρωμένου δικαιώματος στο περιβάλλου (άρθρο 24 του Συντάγματος), όπως αυτό έμμεσα τριτενεργεί μέσω των άνω διατάξεων των άρθρων 57 και 967 επ. του Α.Κ. (Καρακατσάνη, «Η προστασία των περιβαλ-
8° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
λοντικών αγαθών μέσα από τη νομολογία των πολιτικών δικαστηρίων, ΝοΒ 41, 45 επ., ΜονΠρΚορ 2145/2002, ΕλΔ 44, 1426). Σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, το Σύνταγμα αναγνωρίζει και προστατεύει με διαφορετικές διατάξεις την αξία και την προσωπικότητα του ανθρώπου αφενός, και το δικαίωμα στο περιβάλλον αφετέρου, ωστόσο, τα πιο πάνω έννομα αγαθά είναι αλληλένδετα και αλληλοσυμπληρούμενα, με την έννοια ότι κάθε υποβάθμιση του δεύτερου συνεπάγεται και προσβολή της αξίας του ανθρώπου και της προσωπικότητάς του, και αντίστροφα, η προσβολή της αξίας του ανθρώπου όταν στρέφεται εναντίον αγαθών που αποτελούν το απαραίτητο για την ανάπτυξη κι εκδήλωση της προσωπικότητας φυσικό και πολιτιστικό πλαίσιο, δηλαδή το περιβάλλον, αποτελεί, συγχρόνως και προσβολή του περιβάλλοντος (1. Καράκωστα, Περιβάλλον και Δίκαιο, 2006, σελ. 351 επ.). Εξάλλου, για την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 57 του Α.Κ. δεν αρκεί μόνον η προσβολή της προσωπικότητας κάποιου με τη διατάραξη των ζωτικών περιβαλλοντικών του στοιχείων, αλλά απαιτείται επιπλέον η προσβολή να είναι παράνομη, τούτο δε συμβαίνει, κατά μία άποψη, όταν η προσβολή γίνεται κατά παράβαση ρητής διάταξης νόμου (ΑΠ 71812001, ΕλΔ 42, 942), ενώ κατ' άλλη άποψη, .την οποία ακολουθεί και το παρόν δικαστήριο, και όταν υπάρχει οποιαδήποτε κοινωνικά απρόσφορη επέμβαση στη σφαίρα του συγκεκριμένου κάθε φορά αγαθού, η οποία λαμβάνει χώρα χωρίς προς τούτο δικαίωμα ή με την άσκηση μεν δικαιώματος, που όμως είτε είναι μικρότερης σπoυδαιότητας από το προσβαλλόμενο είτε ασκείται υπό περιστάσεις που καθιστούν την άσκησή του καταχρηστική, κατ' άρθρα 281 του ΑΚ και 25 παρ. 3 του Συντάγματος (ΑΠ 19512007, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 6720/2000, ΕλΔ 43, 1495, ΕφΑθ 1688/1898, ΕλΔ 39, 667, ΕφΑθ 12154/1990, ΕλΔ 32, 1673), δηλαδή δεν απαιτείται να είναι η προσβάλλουσα τα αγαθά συμπεριφορά απαγορευμένη από ειδική διάταξη νόμου, αλλά αρκεί το ότι είναι βλαπτική και κοινωνικά απρόσφορη και μόνο. Ενόψει της σύγκρουσης των προστατευομένων αγαθών προς τα προστατευόμενα αγαθά της προσωπικότητας των άλλων ή προς το συμφέρον της ολότητας, θα πρέπει ν' αξιολογούνται και να σταθμίζονται στη συγκεκριμένη περίπτωση τα συγκρινόμενα έννομα αγαθά και συμφέροντα για τη διακρίβωση της ύπαρξης προσβολής του δικαιώματος επί της προσωπικότητας και ο παράνομος χαρακτήρας της (ΑΠ 195/2007, ό.π.). Την ύπαρξη δικαιώματος για να ενεργήσει με του επίμαχο επιβλαβή τρόπο υποχρεούται υα προτείνει και να αποδείξει ο επικαλούμενος αυτό κατ' ένσταση, ενώ την ενδεχόμενη κατάχρηση του δικαιώματος αυτού ή την υστέρησή του σε σπουδαιότητα έναντι του προσβαλλομένου μπορεί υα προτείνει κατ' αντένσταση ο ενάγων ή αιτών (ΕφΑθ 1688/1998 ό.π.). Η προστασία του ίδιου δικαιώματος, όταν συντρέχουν οι παραπάνω προϋποθέσεις, επιτυγχάνεται και με τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων, εφόσον υπάρχει κατεπείγουσα περίπτωση ή επικείμενος κίνδυνος, στοιχεία που θεωρούνται ότι υφίστανται διαρκώς στην περίπτωση παρεμπόδισης της χρήσης κοινοχρήστου πράγματος, γιατί η αντίστοιχη ανάγκη χρήσης του είναι διαρκής, απρόβλεπτη και πολυπρόσωπη (ΜΠρΛαρ 3867/2005, Δικογραφία 2005, 557, ΜΠρΘεσ 9069/2005, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΘεσ 16242/2003, Αρμ 2005, 1202, ΜΠρΠάτρ 3421/2000, Περιβ. Πικ., 1/2001, σελ. 88). Συνεπώς, συμπεριφορά με την οποία προσβάλλεται η κοινή χρήση ή η κοινή ωφέλεια κοινού σε όλους ή κοινόχρηστου πράγματος, συνιστά παράνομη προσβολή, κατ' άρθρο 57 του Α.Κ., διότι προσκρούει στην ΑΚ 970, και ταυτόχρονα αντιβαίνει στην αρχή που καθιερώνει η διάταξη του άρθρου 24 του Συντάγματος. Ενδεχόμενη επίκληση και άλλης προστατευτικής ταυ περιβάλλοντος διάταξης ενισχύει με την ιδρυτική της ευθύνης διάταξη της ΑΚ 57, δεν είναι όμως αναγκαία για την κατάφαση του παρανόμου. Περαιτέρω, η αξίωση για παράλειψη της προσβολής του δικαιώματος επί της προσωπικότητας αποβλέπει στην αποτροπή νέων προσβολών στο μέλλον. Αγωγή για παράλειψη παρέχεται ακόμη και αν δεν πραγματοποιήθηκε η προσβολή, αλλά υπάρχουν βάσιμες απειλές για την επέλευσή της (Γαζή, ΓενΑρχ, παρ. 44, Σημαντήρα, ΓενΑρχ, αρ. 544, Καρακατσάνη σε Γεωργιάδη — Σταθόπουλο, ΑΚ, άρθρο 57, αριθ. 17, Παπαντωνίου, ΓενΑρχ, παρ. 28). Ειδικότερα, η φύση των περιβαλλοντικών αγαθών, ο ευπαθής χαρακτήρας τους και οι συχνά ανυπέρβλητες δυσχέρειες που εμφανίζονται κατά την προσπάθεια αποκατάστασης των σχετικών ζημιών καθιστούν επιβεβλημένη από τη φύση του πράγματος, την προληπτική δράση ως αναγκαίο όρο για την αποτελεσματική προστασία τους, κατά συμμόρφωση και με την αρχή της προφύλαξης και της πρόληψης, που καθιερώνεται τόσο στο άρθρο 174 παρ. 2 ΣυνθΕΚ, όσο και στη Διακήρυξη του Ρίο του 1892 (15η αρχή), στην οποία εξαγγέλλεται ότι η προστασία του περιβάλλοντος πρέπει να προσεγγίζεται κατά βάση ως προληπτική δράση. Είναι, συνεπώς, δυνατό, η
9° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
προληπτική αγωγή για παράλειψη να συνιστά το μόνο αποτελεσματικό μέσο προκειμένου να αποφευχθεί η ολοκληρωτική και ανεπανόρθωτη καταστροφή στοιχείου του ζωτικού χώρου. Το παραδεκτό της προληπτικής αγωγής για παράλειψη γεννά ειδική ενοχή του εναγομένου να παραλείψει την απειλούμενη προσβολή (άρθρο 947 του ΚΠολΔ). Εξάλλου, με την Οδηγία 75/442/ΕΟΚ του Συμβουλίου τέθηκαν ορισμένοι βασικοί κανόνες για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων. Οι κανόνες αυτοί αφορούσαν βασικώς τις αρχές, τις οποίες έπρεπε υα υιοθετήσουν οι νομοθεσίες των Κρατών μελών σε σχέση με τον περιορισμό της παραγωγής στερεών αποβλήτων, την ανακύκλωση, την περαιτέρω επεξεργασία τους και εντέλει την καταστροφή τους (άρθρο 3). Κατά τις διάφορες εργασίες της διαχείρισης δεν πρέπει να τίθενται σε κίνδυνο η υγεία των ανθρώπων και το περιβάλλον (άρθρον 4). Η ίδια οδηγία καθιέρωνε την υποχρέωση των Κρατών μελών να καθορίσουν αρμόδιες αρχές, οι οποίες Θα ήσαν επιφορτισμένες εντός μιας ορισμένης περιοχής, με το σχεδιασμό, την οργάνωση και την επίβλεψη των εργασιών διάθεσης των αποβλήτων. (άρθρον 5), επέβαλε δε επίσης την κατάρτιση ενός ή περισσοτέρων σχεδίων για τη διαχείριση των απορριμμάτων (άρθρον 6). Η μεταφορά της αρχικής Οδηγίας του 1975 στο ελληνικό εσωτερικό δίκαιο έγινε με την υπ αριθ. 49541/1424/9-7-1986 Κοινή Απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών, Υγείας, πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γεωργίας, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, Εμπορικής Ναυτιλίας και Υφυπουργού Εθνικής Οικονομίας, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης την 9-7-1986 (ΦΕΚ Β' 444). Μεταξύ των άλλων, η απόφαση αυτή (ΚΥΑ 1986) θέσπιζε την υποχρέωση κατάρτισης σχεδίων διαχείρισης σε εθνικό και σε περιφερειακό επίπεδο (επίπεδα νομού), καθόριζε δε και τις αρμόδιες αρχές για το σχεδιασμό (άρθρα 7 και 8). Ρυθμίσεις περί της διαχείρισης των στερεών αποβλήτων περιέλαβε και ο επακολουθήσας νόμος 1650/1986 «Για την προστασία του περιβάλλοντος» (ΦΕΚ Α' 160/16-10-1986). Στο άρθρο 12 αυτού ορίζονται τα εξής : «1. Η διαχείριση των στερεών αποβλήτων γίνεται με τρόπο ώστε : α) να μη δημιουργούνται κίνδυνοι για την υγεία και το περιβάλλον και ενοχλήσεις από θόρυβο ή δυσοσμίες, β) να μη προκαλείται υποβάθμιση στο φυσικά περιβάλλον και σε χώρους που παρουσιάζουν ιδιαίτερο οικολογικό, πολιτιστικό και
10° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
των κριτηρίων του εθνικού σχεδιασμού, από την οικεία Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση (και σε περίπτωση αδυναμίας από την οικεία Περιφέρεια), εγκρίνεται δε με απόφαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου (και σε περίπτωση αδυναμίας από το Περιφερειακά Συμβούλιο) και β) την «κυρίως μελέτη του σχεδιασμού». Η κυρίως μελέτη περιέχει τον καθορισμό των επικρατεστέρων χώρων για την εκτέλεση των εργασιών διαχείρισης και άλλα στοιχεία, όπως την περιγραφή του έργου, την προέλευση, ποσότητα, σύνθεση των αποβλήτων κλπ. Οι υποδεικνυόμενοι με τη μελέτη χώροι εγκρίνονται ως κατάλληλοι με απόφαση του οικείου Νομάρχου ή κατά περίπτωση του Γενικού Γραμματέα της Περιφερείας (άρθρ. 9 παρ. ΙΙΙ Α 2β), μετά δε την αποστολή του φακέλου στην αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων εκδίδεται από αυτήν η πράξη προέγκρισης χωροθέτησης των θέσεων για τις εγκαταστάσεις διαχείρισης των αποβλήτων (άρθρο 9 παρ. ΙΙΙ Β 1 και 2). Ο σχεδιασμός πραγματοποιείται με την έκδοση της απόφασης με την οποία εγκρίνονται οι περιβαλλοντικοί όροι των έργων. Στη συνέχεια με την υπ’ αριθμ. υπ' αριθ. 114218/31-10-1997 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Γεωργίας, Εμπορικής Ναυτιλίας και Δημοσίας Τάξεως και των Υφυπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης, Ανάπτυξης, Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Υγείας, Πρόνοιας (ΦΕΚ Β' 1016/17-11-1997) καθορίστηκαν οι τεχνικές προδιαγραφές για τις εργασίες διαχείρισης των στερεών αποβλήτων καθώς και για τις εργασίες της "μετέπειτα φροντίδας" των εγκαταστάσεων ή χώρων μετά τον τερματισμό της λειτουργίας τους {βλ. άρθρο 1 της απόφασης). Στο παράρτημα Ι της ως άνω ΚΥΑ του 1997 και στο άρθρο 3 αυτού καθορίζονται οι όροι και τα κριτήρια καταλληλότητας και επιλογής θέσεων εγκατάστασης διαχείρισης αποβλήτων. Ειδικότερα για τούς χώρους υγειονομικής ταφής (ΧΥΤΑ) τάσσονται ορισμένες απαγορεύσεις, όπως λ.χ. απαγόρευση εγκατάστασης σε περιοχές αρχαιολογικών χώρων, σε περιοχές προστασίας της φύσης κατά το ν. 1650/1986, εκτός αν η συγκεκριμένη χρήση έχει προβλεφθεί από άλλο διαχειριστικό σχέδιο ή άλλη νομοθετική ρύθμιση, σε οικιστικές περιοχές, κ.λ.π. Εν συνεχεία (παρ. 3.3) προσδιορίζονται κριτήρια συγκριτικής αξιολόγησης και επιλογής ΧΥΤΑ, όπως : α) γεωλογικά, υδρογεωλογικά και υδρολογικά κριτήρια (ποιότητα εδάφους, διάβρωση, τεκτονικά χαρακτηριστικά - διαπερατότητα εδάφους - βάθος, ποιότητα υπογείων υδάτων - απόσταση και σπουδαιότητα των δυναμένων να επηρεασθούν ρεμάτων και τελικών αποδεκτών), β) περιβαλλοντικά κριτήρια (σπουδαιότητα και απόσταση από ευαίσθητα οικοσυστήματα, σπουδαιότητα της χλωρίδας και πανίδας της περιοχής, αισθητική κατάσταση του κυρίως χώρου του ΧΥΤΑ, σε σχέση με τη δυνατότητα αναβάθμισής του), γ) χωροταξικά κριτήρια (απόσταση από οικισμούς, στρατιωτικές εγκαταστάσεις και στρατόπεδα, χώρους με παρουσία μεγάλου αριθμού ατόμων, αρχαιολογικούς χώρους, αεροδρόμια - κατεύθυνση επικρατούντων ανέμων - ευχέρεια παράκαμψης οικισμών για την πρόσβαση στου ΧΥΤΑ - οδική απόσταση του χώρου από το κέντρο βάρους της εξυπηρετούμενης περιοχής - υπάρχουσα επιβάρυνση της ευρύτερης περιοχής), δ) κριτήρια λειτουργικά (εδαφομορφολογία του χώρου, ευχέρεια απόκτησής του σε σχέση με το ιδιοκτησιακό του καθεστώς - διαθεσιμότητα υλικού επικάλυψης), ε) κριτήρια οικονομικού κόστους. Εξάλλου, στην παρ. 3.3.3 του ίδιου άρθρου ορίζονται τα εξής «εξειδίκευση των κριτηρίων συγκριτικής αξιολόγησης και επιλογής. Κατά την κατάρτιση ταυ πλαισίου του περιφερειακού σχεδιασμού τα πιο πάνω κριτήρια μπορούν να εξειδικευθούν από το Νομαρχιακό Συμβούλιο, εφόσον κριθεί απαραίτητο, ως εξής : α. προστίθενται και άλλα κριτήρια αξιολόγησης και επιλογής, β. τα κριτήρια αυτά μπορούν υα αναλυθούν σε περισσότερα επί μέρους κριτήρια, γ. τα κριτήρια σταθμίζονται με συγκεκριμένο συντελεστή βάρους τα καθένα, δ. αποφασίζεται συγκεκριμένος τρόπος (οδηγός) βαθμολόγησης του χώρου σε σχέση με την ανταπόκρισή του σε καθένα από τα κριτήρια". Τέλος, με την υπ αριθ. 113944/27-10-1997 απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας, Γεωργίας, Εμπορικής Ναυτιλίας και Δημοσίας Τάξεως και των Υφυπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης, Ανάπτυξης Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και Υγείας Πρόνοιας (ΦΕΚ Β. 1016/17-11-1997) θεσπίσθηκε «Εθνικός σχεδιασμός διαχείρισης στερεών αποβλήτων (Γενικές κατευθύνσεις της πολιτικής διαχείρισης των στερεών αποβλήτων)α. Σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 1.1 της απόφασης αυτής, μετά την προέγκριση χωροθέτησης ακολουθεί η διαδικασία κατάθεσης της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων με τη δημοσιοποίηση από το οικείο Νομαρχιακό Συμβούλιο, αξιολόγηση από τα συναρμόδια Υπουργεία και έγκριση περιβαλλοντικών όρων, με κοινή απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων και του αρμόδιου κατά περίπτωση Υπουργού
11° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
(βλ. ΟλΣτΕ 3610/2002, ΣτΕ 769/2005, ΣτΕ 1071/2005, ΣτΕ 2685/2004).
Με την υπό κρίση αίτηση, κατ' ορθή εκτίμηση του δικογράφου της, εκθέτουν οι αιτούντες ότι τυγχάνουν κάτοικοι της περιφέρειας του δήμου Λευκίμμης νομού Κέρκυρας, στην περιοχή «Μισοράχια» ή «Μεσοράχια» της οποίας άρχισαν οι εργασίες κατασκευής Χ.Υ.Τ.Α., η ολοκλήρωση και θέση σε λειτουργία του οποίου είναι βέβαιο ότι θα προξενήσει ολοκληρωτική και ανεπανόρθωτη καταστροφή στοιχείων του ζωτικού τους χώρου. Με βάση τα πραγματικά αυτά περιστατικά και επικαλούμενοι επείγουσα περίπτωση κι επικείμενο κίνδυνο ζητούν οι αιτούντες τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων με τη μορφή της προσωρινής ρύθμισης κατάστασης, και ειδικότερα να διαταχθεί η προσωρινή παύση των ανωτέρω εργασιών, που διενεργούνται από την τέταρτη των καθών σ’ εκτέλεση σύμβασης έργου, που συνδέει αυτήν ως ανάδοχο με το ω τρίτο των καθών ν.π.δ.δ. ως εργοδότη, η οποία καταρτίσθηκε επί τη βάσει . πλημμελώς εκδοθεισών διοικητικών πράξεων των οργάνων της πρώτης και .της δεύτερης των καθών. Ζητούν επίσης να επιβληθεί χρηματική ποινή εις βάρος των καθών ύψους 50.000,00 ευρώ για κάθε παραβίαση του διατακτικού της εκδοθησόμενης απόφασης και να καταδικασθούν αυτοί( στη δικαστική τους δαπάνη.
Η αίτηση παραδεκτά εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου. προκειμένου να συζητηθεί κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 682 επόμ. του ΚΠολΔ), απορριπτομένου ως νόμω αβασίμου του ισχυρισμού των καθών περί στέρησης δικαιοδοσίας των πολιτικών δικαστηρίων για την εκδίκαση της υπό κρίση διαφοράς, καθόσον α διαφορές που δημιουργούνται από την παρεμπόδιση της χρήσης κοινοχρήστων πραγμάτων, η οποία προσβάλλει άμεσα την προσωπικότητα του χρήστη και οφείλονται σε υλικές ενέργειες των διοικητικών οργάνων, όταν οι αξιώσεις που δίδει ο νόμος προς προστασία του ανωτέρω ιδιωτικού δικαιώματος είναι η άρση της προσβολής και η παράλειψη αυτής στο μέλλον, υπάγονται στη δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων, γιατί ανάγονται σε έννομες σχέσεις ιδιωτικού δικαίου (ΜΠρΚαλ 109/2003, ΝοΒ 2004, 1246, ΜΠρΚορ 2536/2001, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΜΠρΑθ 10691/1997, Περ.Δ. 3/1997, 379, ΠΠρΑθ 1026/1994, ΑρχΝ 1995, 59). Είναι πλήρως ορισμένη, περιέχουσα όλα τα κατά νόμον αναγκαία στοιχεία, δηλαδή εκείνα που προσδιορίζουν το ασφαλιστέο δικαίωμα των αιτούντων προς προστασία του οποίου επιδιώκεται το ασφαλιστικό μέτρο (άρθρο 57 του Α.Κ.) και την έννοια της επείγουσας περίπτωσης και του επικειμένου κινδύνου, απορριπτομένου ως αβασίμου του περί αοριστίας ισχυρισμού των καθών. Είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις προεκτεθείσες διατάξεις, καθώς και σ' αυτές των άρθρων 176, 731, 732 του ΚΠολΔ, πλην του παρεπομένου αιτήματος περί απειλής εις βάρος των καθών χρηματικής ποινής ύψους 50.000,00 ευρώ για κάθε παραβίαση του διατακτικού της εκδοθησόμενης απόφασης, το οποίο κρίνεται απορριπτέο ως νόμω αβάσιμο για το πέραν του προβλεπόμενου από τη διάταξη του άρθρου 947 παρ. 1 του ΚΠολΔ ποσά, ήτοι, για το πέραν των 5.900,00 ευρώ ποσό, χωρίς τα αιτούμενα ασφαλιστικά μέτρα να προσκρούουν στον απαγορευτικό κανόνα του άρθρου 692 παρ. 4 του ΚΠολΔ, σύμφωνα με τον οποίο τα ασφαλιστικά μέτρα δεν πρέπει να συνίστανται στην ικανοποίηση του δικαιώματος, του οποίου ζητείται η εξασφάλιση ή διατήρηση, εφόσον με τα μέτρα αυτά δεν επιτρέπεται η δημιουργία αμετάκλητων καταστάσεων στις σχέσεις των διαδίκων, σε τρόπο ώστε να ματαιώνεται ο τελικός σκοπός της οριστικής δικαστικής προστασίας. Ο πιο πάνω κανόνας έχει εφαρμογή και στο ασφαλιστικά μέτρο της προσωρινής ρύθμισης της κατάστασης (άρθρα 731 και 732 του ΚΠολΔ), το οποίο κατά το σκοπό του δε διαφέρει από τα υπόλοιπα ασφαλιστικά μέτρα, εφόσον και αυτό συνδέεται τελολογικά με κάποιο δικαίωμα, που πρέπει να προστατευθεί προσωρινά, για να μη δημιουργηθούν μέχρι την περάτωση της κύριας δίκης αμετάκλητες καταστάσεις, που θα μπορούσαν να ματαιώσουν το σκοπό της δίκης αυτής. Ωστόσο, επί ρύθμισης διαρκών (συμβατικών ή νομίμων) ενοχών για παροχή ή παράλειψη (τέτοια είναι και η υποχρέωση παράλειψης προσβολής της προσωπικότητας με τη ρύπανση του περιβάλλοντος) είναι συνήθως δυνατή η προσωρινή ρύθμιση της κατάστασης, χωρίς αυτό να συνιστά ολοκληρωτική ικανοποίηση του αντίστοιχου δικαιώματος, καθόσον πρόκειται για ρύθμιση προς το σκοπό θέσης σε λειτουργία διαρκούς έννομης κατάστασης, όπως η προστασία της προσωπικότητας και η ρύθμιση αυτή δεν απολήγει σε ικανοποίηση της ασφαλιζόμενης απαίτησης, αφού είναι προσωρινή (ΜΠρθεσ 19938/2006, Αρμ 2006, 1076, ΜΠρΘεσ 12162/1993, Αρμ 1994, 182, ΜονΠρΑθ 1347/1989, Δ 1989, 319, ΜονΠρΑθ 15611/1989, Δ 1990, 874, ΜονΠρΑθ 16255/1989, ΕλΔ 1990, 1546, Κ. Μπέη, ΠολΔικ, V, σελ. 776, 834, βλ. περιπτωσιολογία σε
12° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα, (Κράνης), ΕρμΚΠολΔ, 2000, άρθρα 731-732 αριθ. 5). Εξάλλου, η ένσταση των καθών η αίτηση περί έλλειψης κατεπείγοντος κι επικειμένου κινδύνου πρέπει υ' απορριφθεί ως αβάσιμη, καθόσον το στοιχείο αυτό, σύμφωνα και με τα προεκτεθέντα στη μείζονα σκέψη της παρούσας απόφασης, θεωρείται ότι υφίσταται διαρκώς στην περίπτωση παρεμπόδισης της χρήσης του δικαιώματος επί της ιδίας προσωπικότητας. Κατά συνέπεια η αίτηση πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Κατά την έναρξη της συζήτησης της υπόθεσης στο ακροατήρια άσκησαν τις υπό στοιχ. Α1, Α2, Α3, Α4, Α5 και Α6 πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των αιτούντων τα αναγραφόμενα στο προεισαγωγικό τμήμα της παρούσας υπ αριθ. 1-111, 1-110, 1-120, 1-109, 1-135, 1-19, αντιστοίχως, φυσικά πρόσωπα, επικαλούμενα άμεσο έννομο συμφέρον συνιστάμενο στην αποτροπή της ολοκλήρωσης κατασκευής και λετουργίας του επίμαχου Χ.Υ.Τ.Α. προς αποσόβηση του βάσιμου κινδύνου βλάβης του περιβάλλοντος της ι περιοχής, όπου κείνται οι κατοικίες τους και στεγάζονται οι επιχειρήσεις τους. Εξάλλου, υπέρ του τρίτου των καθών ν.π.δ.δ. άσκησαν τις υπό στοιχ. Β1, Β2 και Β3 πρόσθετες παρεμβάσεις οι Δήμοι : Μελιτειέων, Κορισσίων και Κερκυραίων του νομού Κέρκυρας, αντιστοίχως, νομίμως εκπροσωπούμενοι από τους Δημάρχους αυτών, επικαλούμενοι άμεσο έννομο συμφέρον από τη νομοθετημένη αρμοδιότητά τους να φροντίζουν για την προστασία της υγείας των δημοτών τους, η οποία θα εκτεθεί σε κίνδυνο από τη μη ολοκλήρωση κα εν συνεχεία μη θέση σε λειτουργία του επίμαχου Χ.Υ.Τ.Α., έστω και προσωρινή, καθόσον, αναφορικά με τους εκ των προσθέτως παρεμβαινόντων Δήμο Μελιτειέων και Κορισσίων, η λειτουργία του υπόψη χώρου Θα εξυπηρετεί και αυτούς, ενώ αναφορικά με τον εκ των προσθέτως παρεμβαινόντων Δήμο Κερκυραίων, το υπόψη έργο φέρεται εντασσόμενο ως υποέργο, προ0πολογισμού 4.500.000,00 ευρώ, στο συνολικό της κατασκευής ΧΥΤΑ και αποκατάστασης χωματερών Ιονίων Νησιών, στο οποίο περιλαμβάνεται και το υποέργο της αποκατάστασης χωματερών του δήμου Κερκυραίων, προϋπολογισμού 2.800.000,00 ευρώ, οπότε αν δεν περατωθούν αυτά έως το ορισθέν καταληκτικό χρονικό σημείο της 30-6-2008, θ' απενταχθούν από το Ταμείο Συνοχής όλα τα υποέργα. Οι ευ λόγω πρόσθετες παρεμβάσεις, οι οποίες καταχωρήθηκαν επί του σώματος της ένδικης αίτησης, λόγω της μη τήρησης πρακτικών συνεδρίασης στην προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, παραδεκτά εισάγονται για να συζητηθούν ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού σ' εκκρεμοδικία της ένδικης αίτησης, είναι νόμιμες, στηριζόμενες στις διατάξεις των άρθρων 80 και 686 παρ. 6 του ΚΠολΔ, (βλ. Ολ ΑΠ 38/1997, ΕλΔ 39, 55, ΑΠ 573/2006, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ), πρέπει, συνεπώς, να ερευνηθούν περαιτέρω κατ' ουσίαν, συνεκδικαζόμενες με την αίτηση (άρθρα 31 και 246 του ΚΠολΔ).
Από την εκτίμηση των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων Σπυρίδωνα Κουρή του Δημητρίου, κατοίκου Λευκίμμης Κέρκυρας και Σωτηρίου Βλάχου, κατοίκου Κέρκυρας, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου αυτού, εκτιμώμενες καθ' εαυτές και σε συνδυασμό μεταξύ τους κατ κατά το λόγο της γνώσης και της αξιοπιστίας του κάθε μάρτυρα, από ης ομολογίες των διαδίκων, όπως αυτές διατυπώνονται στα δικόγραφα που κατέθεσαν στο Δικαστήριο και όλα όσα ανέπτυξαν προφορικά στο ακροατήριο κατά τη συζήτηση της υπόθεσης, και με τα έγγραφα σημειώματά τους οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, από τα έγγραφα, που νομότυπα προσκομίζουν οι διάδικοι, χωρίς να ληφθεί υπόψη η υπ αριθ. 247/28-2-2008 ένορκη βεβαίωση ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πατρών του Κωνσταντίνου Κάντα του Δημητρίου, κατοίκου Πατρών, ούτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, καθόσον δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας ότι ελήφθη αυτή κατόπιν νομότυπης κλήτευσης των αντιδίκων των εξεταζόντων (ΑΠ 1379/2006, δημοσ. ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 688/2002, ΕλΔ 44, 725, ΑΠ 1490/2001, ΕJιΔ 44, 961, ΕφΘεσ 3263/2004, δημοQ. ΝΟΜΟΣ), προϋπόθεση, η οποία ισχύει και στη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (ΜΠρΟεσ 14372/2004, ΧρΙΔ 2004, 1010, ΜπρΑΘ 5208/2000, ΜΠρΑθ 28985/1998, ΑΠ 739/1988, Δημοσ. ΝΟΜΟΣ), πιθανολογήθηκαν τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά ; Με τις υπ' αριθ. πρωτ. 6391/29-9-1998 και 7293/9-8-1999 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα Περιφέρειας Ιονίων Νήσων εγκρίθηκαν, αντιστοίχως, η προέγκριση χωροθέτησης του Έργου Κατασκευής Χώρου Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (Χ.Υ.Τ.Α.) Νότιας Κέρκυρας στη θέση «Μισοραχιά» του δήμου Λευκίμμης νομού Κέρκυρας και α περιβαλλοντικοί όροι για την κατασκευή, λειτουργία και επανένταξη του χώρου αυτού. Οι ανωτέρω διοικητικές πράξεις
13° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
δεν έχουν ανακληθεί διοικητικά ούτε ακυρωθεί δικαστικό, επομένως με βάση το τεκμήριο της νομιμότητας, το οποίο αποβλέπει στην ασφάλεια της σταθερότητας των εννόμων σχέσεων μεταξύ δημόσιας διοίκησης και διοικουμένων, συμπληρώνεται δε και με τα τεκμήρια γνησιότητας και αλήθειας του περιεχομένου τους, οι αποφάσεις αυτές παράγουν αποτελέσματα, δηλαδή όλες τις συνέπειες των νομίμων πράξεων. Επί τη βάσει των εν λόγω αποφάσεων το τρίτο των καθών ν.π.δ.δ., το οποίο συστάθηκε κατ' άρθρα 190 και 194 του ΔΚΚ, με σκοπό τη διαχείριση των απορριμμάτων και την προστασία του περιβάλλοντος στο νομό Κέρκυρας, δρομολόγησε, ως φορέας υλοποίησης του έργου δημιουργίας Χ.Υ.Τ.Α. στη νότια Κέρκυρα, τη διαδικασία προμελέτης σχεδιασμού του έργου και των τευχών δημοπράτησης, καθώς και χρηματοδότησης από την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων στα πλαίσια κοινοτικών προγραμμάτων, η τελευταία δε ενέταξε το υπόψη έργο στην ομάδα έργων «Κατασκευής Χώρων Υγειονομικής Ταφής και Αποκατάστασης Χωματερών Περιφέρειας Ιονίων Νησιών» και με την υπ’ αριθ. ccί : 2002 GR 16C ΡΕ 010/24-12-2002 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής εγκρίθηκε η χορήγηση συνδρομής για την κατασκευή του έργου αυτού. Ακολούθως, με την υπ' αριθ. 49/115-6-2005 απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής του τρίτου των καθών κρινόμενη αίτηση εγκρίθηκαν οι δρα διακήρυξης, τα τεύχη δημοπράτησης και η προμελέτη για τη διενέργεια του διαγωνισμού προς κατασκευή του επίμαχου έργου «Δημιουργία Χ.Υ.Τ.Α. Νότιας Κέρκυρας», όπως αυτά θεωρήθηκαν από την ΤΥΔΚ της Π.Ι.Ν., ενώ η Διαχειριστική Αρχή της Π.Ι.Ν. με την υπ' αριθ. 3338/117-6-2005 πράξη της αποφάνθηκε περί της αντιστοιχίας και συμφωνίας των τευχών δημοπράτησης και προμελέτης του επίμαχου έργου με την εγκριτική απόφαση ένταξής του στο Ταμείο Συνοχής. Κατά των προαναφερομένων υπ’ αριθ. 49/2005 απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής του τρίτου των καθών και υπ' αριθ. 3338/2005 απόφασης του Γενικού Γραμματέα της Π.Ι.Ν., το εδρεύον στη Λευκίμμη Κέρκυρας σωματείο με την επωνυμία «Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Σύλλογος Λευκίμμης «ΤΟ ΑΛΕΥΧΙΜΟΝ"», νομίμως εκπροσωπούμενο και η εδρεύουσα στην Κέρκυρα αστική μη κερδοσκοπική εταιρία με την επωνυμία «Περιβαλλοντική Πρωτοβουλία Κέρκυρας — Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία», νομίμως εκπροσωπούμενη, επικαλούμενοι πιθανότητα ανεπανόρθωτης βλάβης του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος της νήσου Κέρκυρας και ειδικότερα της περιοχής της Λευκίμμης από την κατασκευή του επιδίκου έργου, άσκησαν ενώπιον τον Συμβουλίου της Επικρατείας την υπ’ αριθ. έκβ. κατάθεσης 7082/7-11-2005 αίτηση ακύρωσης και με αφορμή αυτήν την από 29-11-2005 αίτηση αναστολής εκτέλεσης των προσβαλλομένων διοικητικών πράξεων ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ, η οποία με την υπ' αριθ. 72/2008 απόφασή της απέρριψε την αίτηση αυτή, με το αιτιολογικό ότι η βλάβη των αιτούντων, και αληθής υποτιθέμενη, δεν προέρχεται από τις προσβληθείσες ενώπιόν της διοικητικές πράξεις, αλλά από τις προηγηθείσες υπ' αριθ. 6391/1998 και 7293/1999 του Γενικού Γραμματέα της Π.Ι.Ν. περί προέγκρισης της χωροθέτησης και περί έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων του επίμαχου έργου, αντιστοίχως. Στη συνέχεια, μετά την αξιολόγηση του φακέλου των προσφορών των διαγωνιζομένων, η εκτελεστική επιτροπή του τρίτου των καθών η κρινόμενη αίτηση με την υπ' αριθ. 107/2006 απόφασή της ενέκρινε την κατακυρωτική πράξη του διαγωνισμού, για την ανάθεση του επιδίκου έργου «Μελέτη - Κατασκευή ΧΥΤΑ Νότιας Κέρκυρας», και ανακήρυξε ανάδοχο την τέταρτη των καθών εδρεύουσα στην Κέρκυρα ανώνυμη εταιρία με την επωνυμία «ΔΟΜΟΚΑΤ ΑΤΕ», μετά δε την ολοκλήρωση του ελέγχου νομιμότητας του σχεδίου της οικείας σύμβασης από το Ελεγκτικό Συνέδριο, υπογράφηκε την 16-3-2007 η υπ' αριθ. 98/2007 εργολαβική σύμβαση για την κατασκευή αυτού. Κατά της προαναφερθείσας υπ' αριθ. 107/2006 απόφασης και υπ' αριθ. 98/2007 εργολαβικής σύμβασης το παραπάνω σωματείο με την επωνυμία «Πολιτιστικός Περιβαλλοντικός Σύλλογος Λευκίμμης «ΤΟ ΑΛΕΥΧΙΜΟΝ»», νομίμως εκπροσωπούμενο, επικαλούμενο την αυτή ως άνω πιθανότητα πρόκλησης ανεπανόρθωτης βλάβης του φυσικού και οικιστικού περιβάλλοντος της νήσου Κέρκυρας και ειδικότερα της περιοχής της Λευκίμμης από την κατασκευή του επιδίκου έργου, άσκησε ενώπιον της Επιτροπής Αναστολών του Συμβουλίου της Επικρατείας την από 16-4-2007 αίτηση αναστολής εκτέλεσης των προσβαλλομένων διοικητικών πράξεων, η οποία με την υπ' αριθ. 73/2008 απόφασή της απέρριψε την αίτηση αυτή, με το αιτιολογικό ότι, αναφορικά μεν με την προσβληθείσα υπ' αριθ. 107/2006 απόφαση δεν υφίσταται περίπτωση χορήγησης αναστολής, αφού καταρτίσθηκε η σύμβαση στην οποία αφορά, με την επάλληλη σκέψη ότι η βλάβη των εκπρο-
14° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
σωπουμένων από το αιτούν σωματείο μελών του, και αληθής υποτιθέμενη δεν προέρχεται απ’ αυτήν, αλλά από τις προηγηθείσες υπ' αριθ. 6391/1998 και 7293/1999 αποφάσεις του Γενικού Γραμματέα της Π.Ι.Ν. περί προέγκρισης της χωροθέτησης και περί έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων του επίμαχου έργου, αντιστοίχως, αναφορικά δε με την προσβληθείσα υπ' αριθ. 98/2007 εργολαβική σύμβαση για το λόγο ότι το ΣτΕ είναι αρμόδιο μόνο για την ακύρωση μονομερών εκτελεστών διοικητικών πράξεων και όχι διοικητικών συμβάσεων. Οι αιτούντες επικαλούνται πλημμέλεια όλης της διοικητικής διαδικασίας από του σταδίου της επιλογής και προέγκρισης χωροθέτησης του επιδίκου ΧΥΤΑ έως της έναρξης κατασκευής αυτού, χωρίς ωστόσο κάποια από τις επιμέρους ατομικές διοικητικές πράξεις να προσβληθεί αρμοδίως. Εφόσον λοιπόν οι νομιμοποιούμενοι να προσβάλουν τις εν λόγω πράξεις αδράνησαν και παρήλθε άπρακτη η νόμιμη προθεσμία, καλύπτονται αυτές οριστικά από το τεκμήριο νομιμότητας, το οποίο κατέστη αμάχητο πλέον και συνεπώς δεσμευτικό για τους ενδιαφερόμενους, ήτοι, νόσο για τους διοικούμενους όσο και για τη διοίκηση. Συνεπώς, οι προαναφερθείσες διοικητικές πράξεις κατέστησαν απρόσβλητες, και το παρόν πολιτικό Δικαστήριο δεν μπορεί ούτε παρεμπιπτόντως να προβεί στον έλεγχο της διακριτικής εξουσίας των ανωτέρω διοικητικών οργάνων ή της ουσιαστικής τους κρίσης ως προς τα πραγματικά περιστατικά, και η επί τη βάσει αυτών κατασκευή του επίμαχου Χ.Υ.Τ.Α., δεν μπορεί να πιθανολογηθεί ότι γίνεται χωρίς δικαίωμα, δεκτής γενομένης ως κατ' ουσίαν βάσιμης της σχετικής ένστασης των καθών, η οποία είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις αναφερθείσες στη μείζονα σκέψη διατάξεις. Οι αιτούντες δεν προβάλλουν την αντένσταση περί καταχρηστικής άσκησης του δικαιώματος του τρίτου των καθών ή περί υστέρησης της σπουδαιότητάς του έναντι του προσβαλλόμενου δικαιώματος της προσωπικότητάς τους, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 281 του Α.Κ. και. 25 παρ. 3 του Συντάγματος, ωστόσο, και αν ήθελε εκτιμηθεί από το συνολικό περιεχόμενο της ένδικης αίτησης ότι καθ' υποφοράν προβάλλεται τέτοια αντένσταση, τότε πρέπει ν' απορριφθεί αυτή ως κατ' ουσίαν αβάσιμη, καθόσον από τα αυτά ως άνω αποδεικτικά στοιχεία πιθανολογήθηκε ότι το συγκεκριμένο έργο συνίσταται στην εγκατάσταση Χ.Υ.Τ.Α. στη θέση «Μισοράχια» ή «Μεσοράχια» του δήμου Λευκίμμης νομού Κέρκυρας, σε έκταση 100.176 τ.μ., τμήμα της οποίας θα διατεθεί για τις εργασίες διάθεσης των απορριμμάτων (ενεργός Χ.Υ.Τ.Α.). Οι αιτούντες προβάλλουν ότι η θέση αυτή επιλέχθηκε χωρίς να ληφθούν υπόψη τα περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά της και οι όροι της υπ' αριθ. Ε1 β/301/1964 Υγειονομικής Διάταξης, ώστε η επιτευχθεί η μέγιστη προστασία των στοιχείων του ζωτικού τους χώρου, δεδομένου ότι παρεμποδίζεται η επέκταση των υφισταμένων οικισμών, η απόσταση αυτής από την πλησιέστερη κατοικία είναι 300 μ., από τον οικισμό Νεοχωρίου είναι 1.000 μ., από την πόλη της Λευκίμμης είναι 1.300 μ., από το ποτάμι της Λευκίμμης είναι 950 μ., από το ποτάμι «Σωτήρας» είναι 200 μ., από τον κύριο χείμαρρο του ποταμού της Λευκίμμης είναι 350 μ., από το Λιμένα είναι 1.350 μ., από το προτεινόμενο με το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο βιοτεχνικό πάρκο είναι 700 μ., επιπλέον δε η υπόψη περιοχή είναι εκτεθειμένη σε ισχυρούς ανέμους λόγω της έλλειψης ορεινών όγκων, ενώ τμήμα της έκτασης αυτής, εμβαδού 6.500 περίπου τ.μ. αποτελεί δασική έκταση. Ωστόσο, πέραν του γεγονότος ότι η επικαλούμενη από τους αιτούντες υπ' αριθ. Ε1β/301/1964 Υγειονομική Διάταξη δεν εφαρμόζεται στην προκείμενη υπόθεση, ενόψει του χρόνου έκδοσης της προαναφερθείσας υπ' αριθ. 6391/29-9-1998 πράξης προέγκρισης χωροθέτησης του επιδίκου έργου, ήτοι, μετά τη δημοσίευση κατά την 17-5-1996 στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης της υπ' αριθ. 69728/824/16-5-1996 ΚΥΑ, κατ' άρθρα 23 της οποίας, από την έναρξη ισχύος της, ήτοι, από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης, καταργείται η υπ' αριθ. 49541/1424/1986 ΚΥΑ, καθώς και κάθε άλλη διάταξη, που αντίκειται στις διατάξεις αυτής ή ανάγεται σε θέματα που ρυθμίζονται από αυτήν, συνεπώς, η διαδικασία επιλογής του επίμαχου Χ.Υ.Τ.Α. διέπεται από τις ειδικές για την διαχείριση στερεών αποβλήτων διατάξεις των υπ' αριθ. 114218/31-10-1997, 69728/824/16-5-1996 και 113944/27-10-1997 κοινών υπουργικών αποφάσεων (βλ. μείζονα σκέψη, πρβλ. ΣτΕ 973/2005, ΣτΕ 2208/2002), για τις οποίες δεν προβάλλονται ιδιαίτερες αιτιάσεις, από τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας πιθανολογήθηκε ότι τόσον η μελέτη για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την προέγκριση χωροθέτησης του επίμαχου έργου, όσο και η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από την κατασκευή αυτού, στην κατάρτιση της οποίας συμμετείχαν οι επιστήμονες εκείνοι, οι οποίοι έχουν την απαιτούμενη για την εξέταση των επιπτώσεων του έργου ειδικότητα και ειδικότερα : επιστήμονες
15° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
με ειδικότητες μηχανικού περιβάλλοντος, χημικού μηχανικού, πολιτικού μηχανικού, σύμβουλου ανάπτυξης, μελετήθηκε διεξοδικά η μορφή του εδάφους και ερευνήθηκε το ζήτημα της τυχόν επίδρασης στον τοπικό υδροφόρο ορίζοντα, προβλέφθηκε δε αφενός μεν η εκτέλεση έργων διαμόρφωσης και στεγανοποίησης του χώρου με το σύστημα της «σύνθετης στεγάνωσης, η οποία αποτελείται από στεγανωτική αργιλική στρώση από αδιαπέρατα υλικά, κατάλληλα συμπιεσμένα, γεωμεμβράνη από σκληρό πολυαιθυλένιο ελάχιστου πάχους 1,5 ml, γεωύφασμα πολυπροπυλενίου και αποστραγγιστική στρώση προστασίας 30 cm ατό χαλίκι, ενώ εκτιμήθηκε ότι λόγω του αδιαπέρατου υπόβαθρου της περιοχής του ΧΥΤΑ, δεν απαιτείται η διαμόρφωση επιπλέον στεγανωτικής στρώσης, αλλά η συμπύκνωση του πυθμένα του χώρου με επάλληλες διελεύσεις συμπυκνωτήρα, αφού προηγηθούν φυσικά οι εργασίες αφαίρεσης της φυτικής γης και οι εργασίες διαμορφώσεων (παρ.,.5.3.2.ί), αφετέρου δε το έργο συλλογής στραγγισμάτων σε αγωγούς που θα τοποθετηθούν στον πυθμένα του χώρου, οι οποίοι θα καταλήγουν στις δεξαμενές, από τις οποίες τα στραγγίσματα θα τροφοδοτούν τον Τεχνητό Υδροβιότοπο, ο οποίος αποτελεί και τη βασική μονάδα για την επεξεργασία τους (παρ. 5.3.2.ίΑ). Εξάλλου, στην ίδια Μ.Π.Ε. αντιμετωπίζονται ενδελεχώς οι επιπτώσεις τόσο κατά τη φάση κατασκευής όσο και κατά τη φάση λειτουργίας του έργου, όπως, επιπτώσεις στο ανθρωπογενές περιβάλλον, στη Χλωρίδα και πανίδα, ποιότητα ατμόσφαιρας, εκπομπές βιοαερίου, οσμών, σκόνης, θορύβου, καπνού, σωματιδίων, στερεά απόβλητα, κυκλοφορία, επιπτώσεις στη φυσιογνωμία και στο κλίμα της περιοχής κι αισθητική του τοπίου και λοιπές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, καθώς και η αντιμετώπισή τους, ενώ, αναφορικά μεν με τις χρήσεις γης στην ευρύτερη περιοχή, όπου δεν υπάρχουν μεγάλες ευκαιρίες ανάπτυξης της γεωργίας, επειδή περικλειόμενη από την τουριστική ζώνη η χρήση αυτή επικεντρώνεται σε άλλους τομείς προβλέπεται ότι δεν θα επηρεαστούν αρνητικά από την εγκατάσταση του έργου στο συγκεκριμένο χώρο, αναφορικά δε με την κατεύθυνση και ένταση των ανέμων στην υπόψη περιοχή καταγράφεται η νηνεμία να εμφανίζεται σε ποσοστά 44,8%, η μη επικράτηση ανέμων ως προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, η ταχύτητα >3Β ν' ανέρχεται σε ποσοστά μόλις 13,5%, η διάθεση φυσικής περιφερειακής δενδρώδους προκάλυψης, η οποία πρακτικά αποτελεί φραγμό στην όποια μεταφορά ρύπων στην περιοχή, και η εκτίμηση ότι δεν θα δημιουργηθούν προβλήματα στην ευρύτερη περιοχή του επίμαχου έργου από τους επικρατούντες ανέμους. Καταλήγει δε συμπερασματικά αυτή (Μ.Π.Ε.) ότι πρόκειται για σημαντικότατο έργο κοινής ωφελείας, το οποίο θα έχει και θετικές επιπτώσεις (αντισταθμιστικά οφέλη, δημιουργία θέσεων εργασίας στο χώρο διάθεσης, μείωση των προβλημάτων με την παύση λειτουργίας των μη ελεγχομένων χωματερών) υπό την προϋπόθεση τήρησης των προτεινομένων αυστηρών μέτρων για την αντιμετώπιση όλων των δυσμενών επιπτώσεων, στα οποία περιλαμβάνεται και η λήψη μέτρων αντιπλημμυρικής και αντιπυρικής προστασίας, σύστημα παρακολούθησης της συμπεριφοράς του χώρου τόσο κατά τη διάρκεια της λειτουργίας του όσο και μετά την ολοκλήρωσή του ως χώρου διάθεσης. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι ο χώρος αυτός απέχει περί τα 700 μέτρα από το προτεινόμενο με το Γ.Π.Σ. βιοτεχνικό πάρκο και περί τα 400 μέτρα από την εγκατάσταση μονάδας βιολογικού καθαρισμού, στοιχεία τα οποία δεν ελήφθησαν υπόψη από τη Μ.Π.Ε., ωστόσο, ουδόλως προκύπτει ότι είναι νομικώς ανεπίτρεπτη η εγκατάσταση Χ.Υ.Τ.Α. σε περιοχή με χρήσεις όπως οι ανωτέρω, ο συγκεκριμένος δε ΧΥΤΑ, έργο υποδομής περιβαλλοντικού χαρακτήρα, εξυπηρετεί και την περιοχή όπου εγκαθίσταται. Από κανένα στοιχείο δεν πιθανολογήθηκε ότι εντός του επιδίκου χώρου εγκατάστασης του ΧΥΤΑ υπάρχει τμήμα δασικής έκτασης, εμβαδού 6.500 τ.μ., καθόσον, δεν υπάρχει σχετική πράξη της Διεύθυνσης Χωροταξίας και Προστασίας Περιβάλλοντος, η οποία ήταν αρμόδια προς τούτο κατά τον επίμαχο χρόνο, ενόψει του εκτελούμενου, δυνάμει διατάξεων που εντάσσονται στην περιβαλλοντική νομοθεσία, έργου, στο οποίο αφορά η πράξη αυτή (άρθρα 1 παρ. 2, 6 παρ. 2, 30 του π.δ. 402/1988, 1 παρ. 1 του π.δ. 356/1990), ωστόσο, και αν ακόμη υπήρχε η επικαλούμενη από τους αιτούντες δασική έκταση των 6.500 τ.μ., δεν είναι ανεπίτρεπτη η πρόβλεψη της δυνατότητας να εγκατασταθεί και να λειτουργήσει βασικό έργο υποδομής, όπως ο ΧΥΤΑ, επ’ αυτής, εφόσον το έργο αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για την προστασία της δημόσιας υγείας και τη διασφάλιση στοιχειώδους επιπέδου ποιότητας ζωής των κατοίκων της περιοχής, καθόσον πιθανολογήθηκε ότι η λειτουργία αυτού αποτελεί την ικανή και αναγκαία συνθήκη για την οριστική διακοπή της λειτουργίας και την αποκατάσταση των διάσπαρτων χώρων ανεξέλεγκτης διάθεσης απορριμμάτων
16° φύλλο της υπ' αριθ. 586/2008 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κέρκυρας
στη Νότια Κέρκυρα. Εξάλλου, η επίμαχη θέση, η οποία απέχει περί τα 500 μέτρα από τον πλησιέστερο οικισμό, έχει επιλεγεί μεταξύ περισσοτέρων και ειδικότερα μεταξύ και άλλων δύο υποψηφίων θέσεων στα «ΠΑΡΙΑΝΑΤΙΚΑ» και στα «ΣΕΑΤΑ», κατόπιν συγκριτικής αξιολόγησης και αφού εκτιμήθηκαν όλες οι πιθανές θέσεις για την εγκατάσταση του υπόψη Έργου. Μάλιστα η Γνωμοδοτική Επιτροπή Καταλληλότητας Χ.Υ.Τ,Α. Νότιας Κέρκυρας επέλεξε κατά συντριπτική πλειοψηφία την επίδικη θέση (βλ. υπ’ αριθ. πρωτ. ΠΕΡ/οικ.59/7-1-1998 απόφαση του εν λόγω οργάνου), λόγω δε της καθυστέρησης υλοποίησης του επιδίκου έργου μετά τη λήψη των ανωτέρω αποφάσεων το εδρεύον στην Κέρκυρα σωματείο με την επωνυμία «Σύλλογος Προστασίας Περιβάλλοντος της Κέρκυρας», με την από 10-12-2005 επιστολή του, απευθυνόμενο προς : την Περιφέρεια Ιονίων Νήσων, το τρίτo των καθών η κρινόμενη αίτηση ν.π.δ.δ., τον Δήμαρχο Λευκίμμης και τα Μ.Μ.Ε., επισημαίνει την παράλειψη της διοίκησης να δρομολογήσει άμεσα την κατασκευή αυτού, τονίζει την εξαιτίας της παράλειψης αυτής μετατροπή όλου του νησιού σε μία ανεξέλεγκτη χωματερή με τις γνωστές σε όλους οικολογικές και αισθητικές συνέπειες και κάνει έκκληση προς το τρίτο των καθών ν.π.δ.δ. και τον Δήμαρχο Λευκίμμης να μεριμνήσουν για την επίσπευση των διαδικασιών εκτέλεσης αυτού. Με βάση τα παραπάνω πιθανολογηθέντα πραγματικά περιστατικά η σύμφωνα με τις παρατιθέμενες στη μείζονα σκέψη διατάξεις επιδίωξη της εξασφάλισης των καλύτερων δυνατών όρων διαβίωσης των κατοίκων της Νότιας Κέρκυρας με την κατασκευή βασικών έργων υποδομής, όπως ο επίμαχος ΧΥ.Τ.Α., η οποία πρέπει να συμπορεύεται προς την υποχρέωση για την προστασία του περιβάλλοντος, δεν παρίσταται καταχρηστική, λαμβανομένου επιπλέον υπόψη ότι κατά τη στάθμιση των εκατέρωθεν διακυβευομένων εννόμων αγαθών πρέπει να συνεκτιμώνται, πλην άλλων, ο ειδικότερος χαρακτήρας του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο προσδοκάται ότι θα εξυπηρετηθεί από το εν λόγω έργο υποδομής, πoυ περιλαμβάνει την εξασφάλιση της αναγκαίας έκτασης και τον εξοπλισμό της με τις απαιτούμενες εγκαταστάσεις για τη μεταφορά και διάθεση στο Χώρο ταφής των απορριμμάτων, τα οποία διαστρώνονται, συμπιέζονται και καλύπτονται με το κατάλληλο υλικό επικάλυψης, την ορθή διαχείριση των παραγομένων υγρών και αερίων που προκύπτουν από την αποσύνθεση των απορριμμάτων, και εντέλει την κάλυψη και αποκατάσταση του τοπίου μόλις ο χώρος κορεσθεί-, δεδομένου ότι η κατά τα ανωτέρω επιβαλλόμενη στάθμιση συναρτάται κάθε φορά προς το είδος και την έκταση της επαπειλούμενης βλάβης και τη φύση της ανάγκης που εξυπηρετείται με την εκτέλεση του ανωτέρω έργου (πρβλ. ΣτΕ Ολομ. 1672/2005). Κατ' ακολουθίαν, εφόσον δεν πιθανολογήθηκε βάσιμη απειλή επέλευσης προσβολής της προσωπικότητας των αιτούντων με τη διατάραξη των ζωτικών περιβαλλοντικών τους στοιχείων, ώστε να δικαιολογηθεί προληπτική δράση, ως αναγκαίος όρος για την αποτελεσματική προστασία τους, πρέπει ν' απορριφθούν η ένδικη αίτηση και οι πρόσθετες υπέρ των αιτούντων παρεμβάσεις ως κατ' ουσίαν αβάσιμες, να γίνουν δε δεκτές ως κατ' ουσίαν βάσιμες οι πρόσθετες υπέρ των καθών η αίτηση παρεμβάσεις. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφισθούν στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων μερών, καθόσον η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόσθηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρο 179 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την υπ' αριθ. έκθ. κατάθεσης 2830/2007 αίτηση, τις υπό στοιχ. Α1, Α2, Α3, Α4, Α5 και Α6 πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των αιτούντων και τις υπό στοιχ. Β1, Β2 και Β3 πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των καθών η αίτηση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ τις πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των αιτούντων.
ΔΕΧΕΤΑΙ τις πρόσθετες παρεμβάσεις υπέρ των καθών η αίτηση.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα στο σύνολό τους μεταξύ των διαδίκων μερών.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στην Κέρκυρα σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση την 20η Μαρτίου 2008, παρουσία και της Γραμματέως Ελένη Καρούμπη.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ